Liturgia Święta w Parafii od 09.01. do 15.01.2023 r.

Poniedziałek 09.01.2023 

7:00 Za + Annę Dzierża /od rodz. Zdzisława Siwik i Władysława Barczyńskiego/.

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich / Wróblin ul. Sobieskiego (strona prawa), ul. Gawędy do Ronda/.

Wtorek 10.01.2023 

7:00 Za + Gertrudę Niestrój /od Bractwa Róż./

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich / Wróblin ul. Sobieskiego (strona lewa), ul. Gościnna aż do ul. Sołtysów (obie strony), Czarnowąska, Gminna, Przyjazna/.

Środa 11.01.2023 

7:00 Za + Helenę Karwat /od Bractwa Róż./

18:00 Kolędowa (koncelebrowana): I. O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich / Czarnowąsy ul. Jagiełły (strona lewa) – dzielnica między ul. Małej Panwi, Słonimskiego, do końca/. II. O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich /Czarnowąsy ul. Jagiełły (strona prawa) – dzielnica między ul. Stepową, aż do ulicy Dąbrowy, Podlesie lewe/.

Czwartek 12.01.2023

7:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP i św. Józefa z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. dla męża i ojca Mateusza Jemioł z ok. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.

18:00 Msza św. dziękczynna w intencji Ojca Świętego Benedykta XVI, o dar oglądania oblicza Pana Jezusa w wieczności.

Piątek 13.01.2023 

7:00 Za + Jadwigę i Joachima Moczko, Barbarę Cebulla, ++ z pokr. oraz za ++ z rodziny Kozłowskich.

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich / Czarnowąsy ul. Wolności (strona lewa) – dzielnica między ul. Borową, aż do ul. Jaskrów/.

Sobota 14.01.2023 

7:00 Za ++ rodziców Annę i Jacka Kinder, Marię i Leopolda Laksy, syna Daniela, brata Henryka, za + ks. Franciszka Piechota, ++ z rodziny Świerc i za dusze czyśćcowe.

18:00 Za + męża Rudolfa Wystub, rodziców Klarę i Wincentego Gawlica, teściów, brata, bratową, szwagierkę, 3 szwagrów i ++ z pokr.

Niedziela 15.01.2023 – II Niedziela Zwykła

7:00 Za + matkę Gertrudę Resel w r. śm., ojca, brata Norberta, syna Mariusza, dziadków, ciocię Marię Woźnica, za dusze czyśćcowe oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

8:15 /niem./ Do Miłosierdzia Bożego za + męża i ojca Jana Czajor, rodziców Marię i Józefa, teściów Helenę i Henryka, brata Zdzisława, bratową Janinę oraz o zdrowie i Boże błog. dla całej rodziny.

9:00 /św. Anna/ Za wstaw. Świętej Rodziny z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. w Nowym Roku dla rodziny Klajda.

9:30 Za + Pawła Andrzejewskiego w r. śm., ++ z rodziny i za dusze w czyśćcu cierpiące.

11:00 Do Miłosierdzia Bożego za + matkę Agnieszkę Firlus w r. ur., ojca Czesława, dziadków z obu stron, teściów, ++ z rodzin Firlus i Konieczko oraz za dusze czyśćcowe.

15:00 Nieszpory.

16:00 Za + ojca Wiktora Moczko w r. śm., matkę Gertrudę, męża Wilfryda, brata, bratową, bratanicę Barbarę, szwagierkę, teściów i ++ z pokr. obu stron.




Wszechmogący Boże…

Wszechmogący Boże, prosimy o błogosławieństwo Twoje na ten nowy rok. Nie wiemy, co on nam przyniesie, co nam w nim dasz. Jakie przeżyjemy w nim radości, jakie cierpienia? To wiesz tylko Ty, Ojcze miłosierny. Ty znasz początek, trwanie i kres naszego życia. Ty prowadzisz nas wszystkich przez czas do wieczności. Nie wiem, co mnie w tym roku czeka, ale to wiem na pewno, że tym, którzy Ciebie miłują, wszystko obraca się ku dobremu i to mi wystarcza. Ojcze, Ty kochasz Twoje dzieci. Niech rozpocznę ten rok w miłości Twojej i pozostanę Ci wierny. Nie dozwól, aby cokolwiek odłączyło mnie od miłości Twojej. Kieruj mną według świętej woli Twojej. W Tobie i w Twojej woli znajdę pokój,
bo wola Twoja jest naszym pokojem, pokojem wiecznym u Ciebie. Amen 




Maryja – Święta Boża Rodzicielka

Kim właściwie była Maryja i jaką rolę pełniła w misji Jezusa Chrystusa tu na ziemi? Musimy sobie zdać sprawę z tego, że Chrystus rozwijał się tak jak wszyscy ludzie. Urodził się w Betlejem, potem dorastał i wchodził w dorosłość. Maryja stale mu w tym towarzyszyła, opiekując się nim i wspierając Go. Wszechmogący Bóg ograniczył się dla nas tak bardzo, że nie tylko przyszedł na ziemię, ale także przyjął wszelkie niedogodności i trudności przed którymi stają zwykli ludzie. Matka dzieliła z nim jego smutki i radości. Ewangeliści przekazują nam, że była obecna przy swoim Synu także wtedy, kiedy rozpoczął on swoją misję głoszenia dobrej nowiny – w Kanie Galilejskiej. Wydaje się więc logiczne, że kiedy Chrystus stanął przed najtrudniejszym zadaniem, kiedy rozpoczęła się Jego męka, nie mogło tam też zabraknąć Jego Matki. Maryja bowiem nigdy nie przysłania Chrystusa, jest jak gwiazda, która zawieszona jest na niebie obok wielkiego Słońca, którym jest Bóg i stale wskazuje na to Słońce. Nie świeci ona swoim blaskiem ale odbija światło Boże. Dlatego też my katolicy często modlimy się do Boga przez jej wstawiennictwo, przez wstawiennictwo tej, która była zawsze gotowa realizować plan Stwórcy w swoim życiu a także odpowiadać na ten plan swoim fiat – niech tak mi się stanie. Maryja jest także wezwaniem skierowanym do nas, uczniów Chrystusa, wezwaniem, które mobilizuje nas do tego, abyśmy stale wyrażali naszą gotowość do realizacji woli Bożej i zapraszali Jezusa do wszystkich przestrzeni naszego życia. Maryja jest bowiem nie tylko Matką Bożą ale również Matką całego Kościoła i wszystkich chrześcijan. Bł. opat Elred mówił: „Cóż więc powiemy, bracia? Czyż nie jest Ona naszą Matką? Ależ tak, bracia, jest nią naprawdę! Dzięki Niej bowiem narodziliśmy się nie dla świata, ale dla Boga. Wszyscy byliśmy, jako wierzycie i wiecie, we władaniu śmierci, martwoty, ciemności i nędzy. Śmierci, bo zagubiliśmy Pana, martwoty, bo trwaliśmy w skażeniu, w ciemności, bo utraciliśmy blask mądrości. I tak oto zupełnie zginęliśmy. Ale dzięki Maryi, dlatego iż Chrystus z Niej się narodził, daleko szczęśliwiej urodziliśmy się niż z Ewy. Zamiast martwoty odzyskaliśmy świeżość, zamiast skażenia – nieskazitelność, zamiast ciemności – światło. Maryja jest więc Matką naszą, Matką życia naszego, Matką naszej nieskazitelności, Matką naszej światłości”.Sobór Watykański II w Konstytucji Lumen Gentium podkreślał, że macierzyństwo Maryi trwa nieustannie, nie tylko poprzez jej zgodę na realizację woli Pana Boga i jej obecność pod krzyżem, ale także dlatego, że stale wspiera nas ona swoim wstawiennictwem. Żyjemy na ziemi, jesteśmy tutaj narażeni na wiele niebezpieczeństw, często spotykamy się z bólem i cierpieniem, jednak Najświętsza Panna nie zapomina o nas i wspiera nas nieustannie. Dlatego też Święty Kościół Katolicki od wieków nazywa ją Orędowniczką, Wspomożycielką i Pośredniczką, stale jednak podkreślając, że tytuły te w żaden sposób nie zaprzeczają temu, iż to Chrystus jest jedynym Pośrednikiem i to dzięki niemu ludziom zostało na nowo otwarte niebo. Maryja współdziała w tej misji Chrystusa, mówi nieustannie o Jego miłości i stara się nas jak najbardziej zbliżyć do Boga. [wikary].




Od 2 do 8 stycznia 2023 r.

Prosimy Boga o błogosławieństwo w Nowym Roku, o dar pokoju oraz łaski potrzebne dla naszych rodzin. 




Nowy Rok Pański 2023

1. Dzisiaj rozpoczynamy Nowy Rok Pański 2023. Zapraszamy na nieszpory o 15:00.

2. W tym tygodniu Msze św. wieczorne sprawowane będą o 18:00. Od poniedziałku do czwartku będą to Msze kolędowe: Za nasze rodziny i za zmarłych z naszych rodzin. Owoce tych Mszy zapewne będą większe w naszym życiu, jeśli będziemy uczestniczyć w nich osobiście. Podczas tych Mszy otrzymamy specjalne błogosławieństwo. Serdecznie zapraszamy. Prosimy o przyniesienie ze sobą wody w buteleczce, która zostanie poświęcona. Tą wodą pokropimy nasze mieszkania. Ofiary kolędowe będą przeznaczone na prace związane z odwodnieniem naszego kościoła. Druczki na ofiary wyłożone są przy wyjściu z kościoła. Ofiary będzie można również złożyć podczas Mszy niedzielnych.

3. W tym tygodniu przypada I czwartek, piątek i sobota miesiąca. W czwartek po Mszy św. wieczornej adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie do 19:30. 4. W sobotę przed Mszą św. poranną zaśpiewamy Godzinki ku czci Matki Bożej.

5. W piątek obchodzić będziemy Uroczystość Objawienia Pańskiego – Trzech Króli. Porządek Mszy św. jak w niedzielę, bez nieszporów. Po Mszach błogosławieństwo kredy, kadzidła i wody. Kolekta będzie przeznaczona na misje.

6. Za tydzień przypada Święto Chrztu Pańskiego i kończy się okres Bożego Narodzenia.

7. Dziękujemy za dzisiejszą kolektę na WSD i Kurię w Opolu oraz za posprzątanie kościoła. W sobotę o 8:00 do sprzątania prosimy parafian z Czarnowąsów z ul. Stepowej od nru 33 do 75. 

8. Są jeszcze wolne intencje mszalne w lutym i marcu.

9. Od tego roku cena Gościa Niedzielnego wynosi 10 zł.




Liturgia Święta w Parafii od 02.01. do 08.01.2023 r.

Poniedziałek 02.01.2023 – św. Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu

7:00 Za + córkę Krystynę Stęporowską w r. śm., żonę Wiesławę, wujka Eugeniusza, rodziców Władysławę i Józefa, teściów Jadwigę i Leona oraz za ++ z rodzin: Stęporowskich, Millerów, Rutkowskich i Bednarowiczów.

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich /Krzanowice ul. Krzanowicka (str. prawa), czyli dzielnica od ul. Czarnowąskiej do ul. Jesiennych Liści/. 

Wtorek 03.01.2023 – Najświętszego Imienia Jezus

7:00 Za + Annę Dzierża /od rodz. Zdzisława Siwik i rodz. Władysława Barczyńskiego.

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich

/Krzanowice ul. Krzanowicka (str. lewa) – dzielnica od ul. Lnianej do ul. Pomyślnej/.

Środa 04.01.2023 

7:00 Za ++ rodziców Pawła i Apolonię Pawleta i ++ z pokrewieństwa.

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich

/Borki od ul. Pelargonii do Kwitnącej Jabłoni czyli dzielnica po stronie lewej/.

Czwartek 05.01.2023

7:00 Do Miłosierdzia Bożego za + ojca Maksymiliana Pierończyk w r. śm., matkę Marię i za ++ z rodziny, o dar życia wiecznego.

18:00 Kolędowa: O Boże błogosławieństwo dla mieszkańców i za ++ ich bliskich

/Borki ul. Ochronna, Wałowa, Namysłowska, Duńska i Szwedzka/.

Piątek 06.01.2023 – Objawienie Pańskie

7:00 Za + ojca Karola Kulik, matkę Paulinę, teściów Kondziela, brata Alojzego, ciotkę Gertrudę Palmer, ++ z pokr. obu stron oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

8:15 /niem./ Do Miłosierdzia Bożego za ++ rodziców Rozalię i Antoniego Gabrielczyk, ciocię Łucję, brata Horsta oraz ++ z pokr. Gabrielczyk, Dratwa i Rusek.

9:00 /św. Anna/ Za + wujka Józefa Czok w 5 r. śm., babcię Gertrudę i ++ z pokr.

9:30 Za wstaw. Matki Bożej NP z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie, Boże błog. i Dary Ducha Świętego dla córki Wiktorii Kolisz z ok. 15 r. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.

11:00 Za + matkę Stefanię Mucha w r. śm., ojca Andrzeja i za ++ z rodziny.

12:30 /św. Anna/ Ślub rzymski: Krystian Kobienia i Marta Koziol.

16:00 I. Do Boskiej Opatrzności przez wstaw. Matki Najświętszej i Świętych patronów z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o dalszą Bożą opiekę i zdrowie dla ks. Jana Drewnioka z ok. 80 r. urodzin oraz o wieczne zbawienie dla ++ dziadków, rodziców i rodzeństwa. II. Za + matkę Wiktorię Długosz w 4 r. śm., o dar życia wiecznego.

Sobota 07.01.2023 

7:00 W intencji Wspólnoty Szkaplerznej i innych Wspólnot naszej parafii.

18:00 Za + matkę Rozalię Moczko w r. śm., ojca Pawła, męża Eryka, braci Joachima i Henryka, bratową, teściów Nowainski, dziadków, za dusze w czyśćcu cierpiące oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

Niedziela 08.01.2023 – Chrzest Pański

7:00 Za ++ rodziców Stefanię i Jana Drozdowskich, stryja Franciszka, ++ z pokr. i za dusze czyśćcowe.

8:15 /niem./ Do Miłosierdzia Bożego za +Gerarda Langosz w mc po śm., o dar życia wiecznego. 

9:00 /św. Anna/ Za + matkę Eugenię Baziuk w r. śm., ojca Tomasza, teściów Kołłątaj, ++ z pokr. obu stron, za dusze czyśćcowe oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinach: Kołłątaj, Baziuk i Królak.

9:30 Za + męża Henryka Patrzek, rodziców Jadwigę i Franciszka Pogrzeba, teściów Marię i Jana Patrzek, siostrę Krystynę, szwagrów Jana i Herberta, zięcia Manfreda, ++ z pokr. i za dusze w czyśćcu cierpiące. 

11:00 Za wstaw. Świętej Rodziny z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Lidii i Adama Kowalczyk z ok. 30 r. małżeństwa i dla syna Mariusza w dniu 25 r. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.

15:00 Nieszpory.

16:00 Za wstaw. Świętej Rodziny z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Teresy i Piotra Gisa z ok. 50 r. małżeństwa i o opiekę Bożą w rodzinie.




Wierzę w Kościół Chrystusowy, czyli mały przewodnik po naszej parafialnej stajence

Tegoroczna stajenka znajdująca się w naszym kościele parafialnym ma nas przybliżyć do prawdy, którą rozważamy od początku tego roku liturgicznego: Wierzę w Kościół Chrystusowy. Dzisiaj dla wielu osób jest to temat, z którym nie potrafią się zmierzyć. Wynika to z różnych powodów. Wiele z nich znajduje się we wnętrzu samej społeczności Kościoła, inne opierają się na bardzo uproszczonej wizji Kościoła, którą popularyzuje medialny ideologiczny bełkot. I tak wiele osób odrzuca Kościół, który w rzeczywistości nim nie jest, którego w istocie nie rozumie. Tymczasem dla nas chrześcijan wiara w święty Kościół powszechny stanowi ważną część naszego Credo. 

Gdy w XIII w. św. Franciszek w Greccio zbudował pierwszą stajenkę to pragnął w ten sposób przybliżyć ludziom tajemnicę wcielania Syna Bożego. W poszczególnych wiekach, kiedy pojawiały się różne prądy myślowe, znaczenie tego wyobrażenia tajemnicy wcielenia, jakim jest stajenka, odgrywało ważną rolę i poszerzało swoją symbolikę. 

Boże Narodzenie, łącznie z tajemnicą poczęcia Pana Jezusa pod sercem Maryi, stanowi źródło, w którym bierze początek Kościół Chrystusowy.

W naszej parafialnej stajence, w samym jej centrum, na sianku, umieściliśmy dużą hostię. Chcieliśmy w ten sposób wyrazić prawdę, że Betlejem to dom chleba. Pan Jezus powiedział: Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata (J 6,51). Hostia złożona na sianie jest zapowiedzią chleba eucharystycznego, który dla nas wierzących ma być pokarmem. Kościół Chrystusowy żyje Eucharystią i stale się z niej rodzi. Poza tym chleb możemy kojarzyć zarówno z ołtarzem, jak i wigilijnym stołem, przy którym łamiemy się, na znak miłości, opłatkiem. 

Oczywiście w stajence betlejemskiej na pierwszym miejscu jest Dzieciątko Jezus. Jego obecność objawia nam podstawową prawdę, że Bóg stał się człowiekiem, jednym z nas. Został poczęty pod sercem matki, jak każde dziecko, i z matki się narodził. Rozwijał się i wychowywał, jak każde dziecko, w rodzinie, u boku matki i ojca.

W samym tle naszej stajenki umieściliśmy współczesne zdjęcie z Groty Betlejemskiej pokazujące gwiazdę w podłodze.Do tego miejsca od wieków pielgrzymują miliony pielgrzymów, by je ucałować, jako miejsce narodzin naszego Zbawiciela. Chcieliśmy w ten sposób powiedzieć, że jest to miejsce historyczne, że całe wydarzenie Wcielenia nie jest ani bajką, ani zmyśloną legendą; że to się naprawdę stało w konkretnym momencie dziejów tego świata. Potwierdzeniem tego jest nie tylko obecność Maryi i Józefa, ale również pasterzy i świata przyrody. Narodziny Dzieciątka to początek nowego stworzenia. 

I tak przechodzimy do lewej części naszej stajenki, którą jest wieża mająca wyobrażać Kościół. Nad wejściem do kościoła umieściliśmy ikonę Trójcy Świętej, bo dla każdego z nas chrzest święty jest bramą do Kościoła. Kapłan, polewając naszą głowę wypowiedział słowa: A ja ciebie chrzczę w imię ojca i Syna i Ducha Świętego. Kościół, do którego zostaliśmy wprowadzeni przez chrzest, jest Kościołem Chrystusowym i naszym. W Kościele, przez sprawowanie sakramentów świętych, zwłaszcza Eucharystii, przez celebrowanie Dnia Pańskiego czyli każdej niedzieli, i innych świąt, wspominamy i uobecniamy żywego Pana Jezusa: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie, i oczekujemy Twego przyjścia w chwale. Kościół w swoich misteriach upamiętnia czyli uobecnia żywego Chrystusa.

Dlatego w szczycie naszej wieży umieściliśmy ikonę Narodzenia Pańskiego. Jej wymowa jest niezwykła ponieważ Dzieciątko nie leży w żłóbku, ale w kamiennym grobie. Objawia to głęboką teologię, która narodziny Jezusa Chrystusa łączy z Jego męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. Wbrew pozorom towarzyszy temu zbawcza radość. W tej ikonie, przedstawiającej narodziny Pana Jezusa została ukazana pełnia zbawienia, jaką skrywa w sobie to nowonarodzone Dziecię – Zbawiciel świata. Co ciekawe, tutaj Dzieciątko nie jest owinięte w niemowlęce pieluszki, ale w pogrzebowe bandaże, którymi Jezus zostanie owinięty po swojej śmierci, i tak złożony do grobu. 

Pozostał nam jeszcze jeden element, a mianowicie zegar na wieży kościoła, który nieprzypadkowo pokazuje godzinę trzecią. Domyślamy się, że jest to godzina miłosierdzia. Bo Kościół jest miejscem Bożego Miłosierdzia, którego doświadczamy zwłaszcza w sakramencie pokuty. Zegar to znak ubiegającego czasu, ale to również symbol naszego zmierzania ku wieczności. Za każdym razem, gdy otwieramy się na dar Bożego Miłosierdzia, czy to w każdorazowej spowiedzi świętej, czy w codziennej Koronce do miłosierdzia, doświadczamy naszej wieczności z Bogiem, który nas oczekuje. 

Wierzę w Kościół Chrystusowy – nasza stajenka betlejemska pokazuje Kościół u jego źródła, ale i w jego pełni, którą stanowi Chrystus cały, z ciała i Jego drogocennej krwi, z którym wchodzimy w pełną Komunię, przyjmując Go w chlebie eucharystycznym i otwierając się na dar Jego miłosierdzia. Jak pisze św. Piotr: Zostaliśmy wykupieni drogocenną krwią Chrystusa (1 P 1, 18-19). Ta tajemnica wykupienia dokonuje się w Chrystusowym Kościele. I to jest najważniejszy powód, by w Kościół Chrystusowy wierzyć, i by w to wierzyć w Kościele Świętym. Tu bowiem dokonuje się nasze obmycie przenajdroższą Krwią naszego ukrzyżowanego Odkupiciela. Tę tajemnicę nieustannie objawia nam krzyż na wieży kościoła.

Ks. Piotr Pierończyk – proboszcz.




Niedaleko nas…

Gdy tak niedaleko nas, ludzie tacy jak my, stracili dach nad głową,

gdy tak niedaleko nas, ludzie nie mają ani światła, ani ciepła, ani pracy,

gdy tak niedaleko nas, ludzie żyją w niepewności jutra i kruchości życia

a rodziny rozdzieliła bratobójcza wojna, 

umiejmy cieszyć się najmniejszym dobrem,

każdym gestem miłości i życzliwości.

Miejmy odwagę, by wreszcie się pogodzić, po latach

i nie trwać dłużej w rodzinnej wojnie.

Niech bezbronne Dzieciątko Jezus

udzieli nam mocy ku temu, co Bogu się podoba,

i niech nam błogosławi w każdym dobrym zamiarze.

Niech oddali od nas zniszczenie wojny,

i chaos bezdusznej walki, brata z bratem.

Niech Nowy Rok 2023 będzie Rokiem Pokoju a nie wojny,

niech będzie Rokiem mądrego podejmowania decyzji,

i wzajemnej miłości. Niech Bóg obdarzy nas łaską zdrowia.

Tego życzą Parafianom i Gościom Duszpasterze.

Szczęść Wam Boże!




Panie Jezu Chryste…

Panie Jezu Chryste, Jednorodzony i wieczny Synu Boży, a w pełności czasu prawdziwy Synu Najświętszej Maryi Panny, w stajence betlejemskiej narodzony, upadam na twarz przed Tobą i wraz z Najświętszą Matką Twoją i Świętym Józefem oddaję Ci najgłębszy hołd. Ze czcią też całuję ubogi żłóbek, który był pierwszym tronem miłości Twojej. Za miłość nieskończoną, która Cię tu sprowadziła, oddaję Ci serce moje i całego siebie. Daj mi niewinność i miłość Twej Najświętszej Matki, czystość i wiarę Świętego Józefa, pokorę i prostotę pastuszków, i racz duchowo narodzić się w moim sercu; niech ono będzie miłą dla Ciebie kolebką! Odtąd chcę Cię jak najgoręcej miłować, żyć tylko dla Ciebie i w Tobie, bym się stał godnym oglądać Cię w niebie. Amen. 




Cud Bożego Narodzenia

Święta Bożego Narodzenia to czas niezwykły. Dziękujemy samemu Bogu, że stał się jednym z nas. Przyjmując ludzką naturę, Chrystus jest w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem. Taki niezwykły dar był koniecznością, aby Jezus mógł nas odkupić, czyli oddać swoje życie dla zbawienia człowieka. Co roku wspominamy więc nie tylko moment przyjścia Pana na ziemię, ale również to, co to przyjście zwiastuje – zapowiedź męki krzyżowej i zmartwychwstania. Dziwnie w dzień Bożego Narodzenia myśleć o krzyżu i męce, ale przecież Mesjasz przyszedł na ten świat w bardzo konkretnym celu – aby otworzyć nam na nowo zamknięte drzwi do nieba. Nawet dary, które dziecię Jezus otrzymuje od Mędrców ze wschodu, zapowiadają wydarzenia o charakterze zbawczym. Złoto jest symbolem króla, kadzidło – to znak bóstwa. Jezus Chrystus jest i Bogiem i Królem, ale pojawia się jeszcze trzeci symbol – mirra. To zapowiedź męki naszego Pana i Zbawcy, który w ten sposób daje nam życie wieczne. Pięknie tę głęboką prawdę teologiczną opisał papież Benedykt XVI: W bożonarodzeniowej ikonografii późnego średniowiecza i na początku czasów nowożytnych stajenka bywa przedstawiana w postaci walącego się pałacu. Można jeszcze dostrzec jego dawną świetność, ale teraz są to już tylko ruiny, rozpadające się ściany – stał się właśnie szopą. Choć taka interpretacja nie ma żadnego uzasadnienia historycznego, jako metafora wyraża jednak coś z owej prawdy, kryjącej się w tajemnicy Bożego Narodzenia. Tron Dawida, który zgodnie z obietnicą miał trwać na wieki, jest pusty. Kto inny zapanował nad Ziemią Świętą. Józef, potomek Dawida, jest zwykłym rzemieślnikiem; pałac w istocie zamienił się w szopę. Sam Dawid na początku był pasterzem. Kiedy Samuel przyszedł go namaścić, wydawało się to niemożliwe i absurdalne, że ten pasterz-dziecko może stać się uosobieniem obietnicy Izraela. W betlejemskiej stajni, właśnie w tym punkcie wyjścia, na nowo i w nowy sposób rozpoczyna się Dawidowe królowanie – w tym Niemowlęciu owiniętym w pieluszki i złożonym w żłobie. Nowym tronem, z którego ten Dawid przyciągnie świat do siebie, będzie krzyż. Nowy tron – krzyż – odpowiada nowemu początkowi w stajni. Ale właśnie w ten sposób jest budowany prawdziwy pałac Dawidowy, prawdziwe królowanie. Znaczenie tej wyjątkowej, grudniowej uroczystości wykracza więc mocno poza ramy samej szopy Betlejemskiej. Oczywiście dziękujemy Bogu za jego przyjście do naszych serc, ale w tej idylli stajenki cały czas przecież wiemy, że to nie jest pierwsze lepsze dziecko. Mamy świadomość, że ten malec położony na sianie, to zapowiadany Pomazaniec Boży, który odmieni oblicze całego świata. Swój początek świętowanie Bożego Narodzenia ma w Jerozolimie. Istniał tam starożytny zwyczaj, który polegał na tym, że patriarcha Jeruzalem udawał się w procesję do Betlejem, gdzie w nocy, w grocie narodzenia, celebrował Mszę świętą. W Rzymie święto Bożego Narodzenia dnia 25 grudnia obchodzono od wieku IV. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa nabożeństwa nocne należały do stałej praktyki Kościoła. Pamiątką tych wydarzeń jest właśnie współczesna Pasterka. [wikary].