Ewangelię opisującą wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy kończy takie oto zdanie: Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: «Kto to jest?». Wjazd Chrystusa do Jerozolimy wywołał wielkie poruszenie wśród ludzi. To nie był dobrze zorganizowany marsz przeciw komuś albo za kimś. Zapewne wśród uczestników byli tacy, którzy już mieli okazję poznać Pana Jezusa z bliska. Może byli świadkami jakiegoś cudu, może mieli okazję słuchać jakiejś przemowy Chrystusa. Pan Jezus nie mógł być dla tych ludzi całkowicie obcy, że rzucali pod Jego stopy gałązki palm i słali płaszcze na drodze. Przecież wołali hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony… I rodzi się pytanie, dlaczego za chwilę wielu spośród tych ludzi znowu pójdzie za Jezusem, ale już niosącym krzyż, upodlonym, upokorzonym, i będą krzyczeć zupełnie inne słowa albo będą na to zupełnie obojętni. Zapomnijmy na chwilę o Jerozolimie i spróbujmy rozejrzeć się wokół siebie, postawmy się w rzeczywistości, która nas otacza, którą sami, z naszymi bliskimi, znajomymi, tworzymy. Wszystko takie podobne do tamtych wydarzeń; ludzkie nastawienia do osoby Pana Jezusa są tak podobne do tych postaw, które opisuje Ewangelia. Tyle że chodzi o nas, o nasze dzieci, sąsiadów, znajomych z pracy, i o osobę tego samego Chrystusa. Wielki Tydzień, który dzisiaj zaczynamy, niech nam pomoże odkryć siebie w tym wielkim tłumie i niech na nowo zajaśnieje nam Pan Jezus, w Jego cierpieniu i chwale, jako Ten, który naprawdę przyszedł nas zbawić. [prob.]

O Jezu najsłodszy, któryś z miłości ku nam raczył cierpieć niezliczone zelżywości i upokorzenia niepojęte, wyciśnij głęboko w sercach naszych szacunek i miłość do Twoich upokorzeń oraz gorące pragnienie naśladowania Cię w Twym pokornym, ubogim, pracowitym, dobroczynnym a wzgardzonym życiu. Amen.

O Jezu ubogi i odrzucony, nieznany i zlekceważony,
znienawidzony, zelżony i prześladowany,
od ludzi opuszczony, przez diabła kuszony,
wydany i za podłą cenę sprzedany:
zmiłuj się nad nami.

Jezu smutny aż do śmierci, porwany,
powrozami i łańcuchy skrępowany,
płaszczem na pośmiech i hańbę odziany,
bluźnierstwami obrzucony, oskarżony,
niesprawiedliwie skazany
i od Barabasza niżej miany:
zmiłuj się nad nami.
O Jezu zelżywie z szat obnażony,
aż do krwi biczowany, policzkowany i naigrawany,
cierniem ukoronowany i jako król na pośmiewisko
pozdrawiany, oplwany, popychany i wyszydzany:
zmiłuj się nad nami.
O Jezu grzechów naszych krzyżem
i przekleństwami pospólstwa obciążony,
pomiędzy łotrami do drzewa hańby
gwoźdźmi przybity, zelżywościami, boleściami
i upokorzeniami nasycony, za nic miany
i wobec ludzi zniesławiony:
zmiłuj się nad nami.

Modlimy się o dar żywej wiary dla wszystkich wyznawców Zmartwychwstałego Pana Jezusa, szczególnie dla tych, którzy tę wiarę porzucili lub zaniedbali.

1. Dzisiaj przeżywamy Niedzielę Palmową i rozpoczynamy Wielki Tydzień. Zapraszamy na Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym o 15:00. Podczas nabożeństwa będzie okazja do spowiedzi świętej.

2. W Wielką Środę Msza św. szkolna z Drogą Krzyżową o 17:00. Od 16:30 spowiedź dla dzieci.

3. Okazja do spowiedzi:

W. Poniedziałek i W. Wtorek 6:30 – 7:30 i 17:30 – 18:30

W. Środa 6:30 – 7:30 i 16:30 – 18:00

W. Czwartek i W. Piątek 7:00 – 8:30 i 16:30 – 17:45

W. Sobota 7:00 – 9:00

4. W Wielki Czwartek w kościele seminaryjnym w Opolu o 9:30 Msza Krzyżma.

5. Liturgią Wielkiego Czwartku rozpoczniemy Święte Triduum Paschalne. Liturgie rozpoczynać się będą codziennie o 18:00. W Wielki Piątek obowiązuje post ścisły ilościowy i jakościowy oraz abstynencja od alkoholu, a w Wielką Sobotę abstynencja od pokarmów mięsnych do Wigilii Paschalnej. Ofiary składane przy Bożym Grobie przeznaczone są na utrzymanie kościołów z Ziemi Świętej. W Wielki Czwartek adoracja Pana Jezusa w Ciemnicy po liturgii do 20:00.

6. W Wielki Piątek i Wielką Sobotę adorujemy Pana Jezusa w Ciemnicy i przy Bożym Grobie. Porządek adoracji: 9:00 LSO i Marianki, 10:00 Czarnowąsy, 11:00 Krzanowice, 12:00 Siostry Jadwiżanki, 13:00 Wróblin, 14:00 Borki, 15:00 Droga Krzyżowa (w Wielką Sobotę Mniejszość Niemiecka), 16:00 – 17:30 adoracja indywidualna. W Wielką Sobotę święcenie pokarmów wielkanocnych o 11:00, 12:00 i 14:00.

7. W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego zapraszamy wszystkich Parafian i Gości na Procesję Rezurekcyjną o 6.00, a potem na uroczystą Mszę św. Prosimy panów do baldachimu, zapraszamy LSO i Marianki, orkiestrę, Siostry Jadwiżanki, grupy ze sztandarami i strażaków. O 15.00 Nieszpory Wielkanocne. Szafarze zaniosą Komunię św. chorym w niedzielę od 9.00. Zapisy do piątku w zakrystii.

8. Dziękujemy za dzisiejszą kolektę na WSD i Kurię w Opolu i za złożone ofiary na kwiaty do Bożego Grobu. Dziękujemy również za posprzątanie kościoła. Wyjątkowo w Wielką Środę o 18:00 do sprzątania prosimy parafian z Czarnowąsów z ul. Małej Panwi od nru 8 do 13.

9. W zakrystii możemy nabyć świece na stół wielkanocny, a także Gość Niedzielny Extra poświęcony relikwiom Męki Pańskiej w cenie 14 zł.

Poniedziałek 03.04.2023 – Wielki Poniedziałek

7:00 Za + Ruth Śliwa /od Bractwa Róż./

18:00 Za ++ rodziców Matyldę i Stefana Kronhof, brata Heinza, męża Jerzego oraz ++ z rodzin: Kijowski, Michala i Kokot.

Wtorek 04.04.2023 – Wielki Wtorek

7:00 Za ++ rodziców Monikę i Ryszarda Wróbel, Antoninę i Józefa Dydzik, dziadków, ciocie Teresę Wróbel, ++ z pokr. obu stron, za dusze w czyśćcu cierpiące oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

18:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Dary Ducha Świętego dla Ireny Schubert z ok. 55 r. urodzin i o Boże błog. w rodzinie.

Środa 05.04.2023 – Wielka Środa

7:00 Za + matkę Natalię Terelak i ++ z rodzin: Kowalskich, Terelak i Maciończyk.

17:00 /szkolna/ Do Miłosierdzia Bożego za + ojca Jerzego Czok, teściów Elżbietę i Erwina Grysko i ++ z pokr. obu stron. Droga Krzyżowa.

Czwartek 06.04.2023 – Wielki Czwartek

18:00 Msza św. dziękczynna za dar Kapłaństwa i Eucharystii, w int. ks. proboszcza Piotra, ks. wikarego Michała i ks. seniora Jana, za żyjących i ++ kapłanów, którzy posługiwali w naszej parafii oraz o nowe i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.

Piątek 07.04.2023 – Wielki Piątek

15:00 Droga Krzyżowa.

18:00 Liturgia Męki Pańskiej.

Sobota 08.04.2023 – Wielka Sobota

18:00 I. Do Miłosierdzia Bożego za ++ polecanych w wypominkach Drogi Krzyżowej. II. Do Miłosierdzia Bożego za ++ pracowników przedsiębiorstwa Rurbet.

Niedziela 09.04.2023 – Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

6:00 Procesja Rezurekcyjna. 

6:30 Eucharystia Rezurekcyjna – W int. żyjących i ++ Parafian oraz Gości. 

8:15 /niem./ Za ++ rodziców Ruth i Piotra Waindok, rodzeństwo Karinę i Krzysztofa, za + ojca Gerarda Bienek i ++ z całego pokr.

9:00 /św. Anna/ O dar życia wiecznego dla + męża i ojca Antoniego Loba, ++ rodziców Władysławę i Leona Tomaszek, teściów Paulinę i Stanisława Loba, ciocię Mariannę Ostrycharz oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

9:30 Za wstaw. Świętej Rodziny z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. w rodzinie Zowada oraz za + męża i ojca Ewalda, rodziców Otylię i Jerzego Hanusik, teściową Gertrudę Zowada, brata Piotra i za ++ szwagrów.

11:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla żony i matki Alicji Wystub z okazji 50 r. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.

15:00 Nieszpory.

16:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie, łaskę wiary, Dary Ducha Świętego i Boże błogosławieństwo dla córki Magdaleny Borsuk w dniu 18 r. urodzin i o opiekę Bożą w rodzinie.

Św. Stanisław Papczyński, założyciel Zgromadzenia Marianów, czczony jest jako patron nienarodzonych dzieci i małżeństw starających się o potomstwo. Jego wstawiennictwu przypisywany jest cud wznowienia martwej ciąży. Cud uznany został w procesie beatyfikacyjnym, miał miejsce ok. 20 lat temu. Kobieta w drugim miesiącu ciąży trafiła do szpitala z podejrzeniem poronienia. Następujące po sobie badania potwierdzały, że płód jest martwy. Czekano, aż nastąpi samoistne poronienie, a jeśli by to nie nastąpiło, chciano usunąć martwą ciążę. Przed zaplanowanym zabiegiem wykonano jeszcze kontrolne USG i wtedy stwierdzono, że dziecko żyje. Sprawa była po ludzku niewytłumaczalna, a dziecko przyszło na świat żywe i zdrowe. Okazało się, że od momentu zagrożenia życia dziecka, bliscy kobiety modlili się do Boga za wstawiennictwem św. Stanisława. Cud ten był wskrzeszeniem martwego dziecka w łonie matki. I spowodował, że uznano św. Stanisława za szczególnego orędownika nienarodzonych. Dzisiaj Pan Jezus wskrzesza Łazarza, który już od trzech dni nie żyje, już cuchnie. Bóg, w którego wierzymy, jest Bogiem żywych, nie umarłych. Sam jest życiem i daje życie. Zbliżają się największe święta, w których będziemy świadkami umierania i śmierci Pana Jezusa, w których Bóg Ojciec wskrzesi ze śmierci do życia swego jedynego, umiłowanego Syna. Niech również dla nas będzie to piękny czas budzenia się ze śmierci grzechu, z martwoty wiary, do pełni życia z Bogiem. [prob.]

Ojcze mój, ześlij mi dzisiaj Ducha Prawdy i modlitwy. Ześlij Twoją Obietnicę, Ducha Świętego, odnów moje serce, odnów moje wnętrze, wyciągnij mnie z grobu, daj mi nowe życie. Przywróć dziecięctwo Boże. Niech stanę się żywym świadkiem w Twoim Kościele. Duchu żyjącego Boga bądź rzeczywistością mojego życia – mój Ojcze, uwielbiam Cię w Duchu Świętym! Amen.

Od wieków istnieje w Kościele katolickim zwyczaj zasłaniania krzyża Pańskiego w V Niedzielę Wielkiego Postu. Może nam się wydawać to dziwne, dlaczego w tak ważnym okresie pasyjnym zasłaniamy krzyż, znak naszego zbawienia i odkupienia? Przecież to właśnie w czasie Wielkiego Postu powinniśmy szczególnie rozważać mękę krzyżową i to co Chrystus wycierpiał z miłości do każdego z nas. Ten zwyczaj, o którym mówi Mszał Rzymski, nie jest czymś przypadkowym, ma budować w nas tęsknotę za Chrystusem i uświadamiać każdemu człowiekowi wielkość Jego ofiary. Przyzwyczailiśmy się do widoku krzyża – wisi w naszych domach, nosimy go często na szyi, obecny jest w świątyniach. Z tego powodu krzyż święty może nam spowszednieć, a do tego żaden katolik nie może dopuścić. Ten znak jest tak święty i wyjątkowy, że wciąż na nowo powinniśmy się zachwycać głębią ukrytej w nim treści. Zasłonięty symbol męki Pańskiej intryguje, zadziwia i skłania do refleksji. Skąd właściwie wziął się ten zwyczaj? W czasach średniowiecznych pokazywano Jezusa na krzyżu całkowicie inaczej niż dziś. Zbawca ubrany był w szaty królewskie albo w szaty kapłańskie, na Jego głowie znajdowała się złota korona. Jezus tak ukazany nie miał też żadnych widocznych znaków męki. Ten sposób przedstawiania Mesjasza zachował się do czasów współczesnych w Kościołach Wschodnich. Taki wizerunek zasłaniano, aby wierni mogli mocniej skupić się na męce naszego Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa. Bardzo ciekawie źródła tego zwyczaju opisuje ks. Dariusz Kwiatkowski: Biskup Wilhelm Durand z Mende we Francji tłumaczy go faktem ukrycia przez Chrystusa w czasie męki swojego bóstwa. W jednym z Mszałów wydanych przed Soborem Watykańskim II znajdujemy objaśnienie, iż zwyczaj ten chce podkreślić wyniszczenie Chrystusa i zmierza do tego, aby obraz Jezusa ukrzyżowanego mocniej zapadł w ludzkich sercach. Trzeba także pamiętać, że dawne krzyże często nie posiadały korpusu Chrystusa, lecz były zdobione cennymi kamieniami. W okresie rozważania Męki Pańskiej należało więc zasłonić wszelkie bogactwo i znaki tryumfu, gdyż jest to czas postu i umartwienia. Wydaje się, że ideę zasłaniania krzyży i obrazów dobrze wyjaśnia abp Nowowiejski: zasłona ta była symbolem żalu i pokuty, jakim grzesznik oddać się powinien, aby mu wolno było znowu podnieść oczy na majestat Boski, którego oblicze nieprawościami swymi niejako sobie przysłonił; wyobraża także poniżenie Chrystusa, zakrywające chwałę Jego bóstwa i czyniące Go Żydom zgorszeniem a poganom głupstwem, aby w zmartwychwstaniu na kształt zasłony przedartej, objawiły ukrytą za nimi jasność i moc Boga Wcielonego. Zwyczaj postnych zasłon ukształtował się w średniowiecznych klasztorach, potem został zaakceptowany w całym Kościele. Wszystkie te zabiegi mają jeden cel – aby obraz ukrzyżowanego Chrystusa nie był dla nas czymś zwyczajnym, codziennym, ale aby mocno wpisał się w nasze serca i wciąż nas zadziwiał, wzbudzając w nas uczucie wdzięczności względem samego Boga. [ks. Wikary]

Modlimy się o dobre, duchowe przygotowanie do wielkiego tygodnia i świąt wielkanocnych.