Ktoś powie, te tytułowe słowa na pewno odnoszą się do Maryi, matki Pana Jezusa, i naszej. Oczywiście, z całą pewnością Maryja była właśnie taką kobietą, jaką opisuje to dzisiejsze czytanie. Jednak słowa tego czytania to przepiękna charakterystyka geniuszu kobiety w ogóle. I nie trzeba go szukać na pierwszych stronach kolorowych gazet, czy zwiastunach popularnych filmów, albo poczytnych książek. One żyją wśród nas. To nasze mamy, może babcie, żony… nie trzeba ich szukać daleko. To one nadają kształt temu światu, dobry, piękny, ciepły, ludzki. Bez nich wszystko wyglądałoby inaczej. Środowisko człowieka kształtuje wiele czynników: klimat, polityka, ekonomia, ale decydujący wpływ mają mądrzy ludzie, a zwłaszcza kobiety. Słusznie autor Księgi Przysłów pisze: Uznajcie owoce jej rąk, niech w bramie sławią jej czyny. Jak wielkie, nieporównywalne z czymkolwiek są owoce nie tylko rąk kobiety, ale także jej serca, jej duszy. Stosunkowo niedawno świat żegnał wielką postać, królową Elżbietę II. Była uosobieniem wielkiej godności a zarazem kobiecej prostoty. O św. Teresie z Kalkuty nie mówi się inaczej jak o matce: Matka Teresa z Kalkuty. Nie miała własnych, rodzonych dzieci, ale miała ich mnóstwo, stworzyła tak wiele dzieł dla ubogich, jej kobiece serce i dusza, jej geniusz wymyka się wszelkim miarom. Kobieta – jej wartość przewyższa perły. Niech Bóg błogosławi każdej kobiecie, niech błogosławi mamom, niech Matka Najświętsza będzie dla nich wzorem i wsparciem. [prob.]
