Poniedziałek 03.02.2025 – św. Błażeja, bpa.  

7.00 Za ++ rodziców Marię i Alojzego Zowada, Janinę i Antoniego Balcer, ++ 2 braci, 2 szwagierki, siostrę oraz całe pokr. Balcer, Zowada, Knosalla i o Boże błog. w rodzinie. 

17.00 Za + Annę Szendzielorz w r. śm., jej + męża Gintra + syna Edwarda i za dusze czyśćcowe.            

Wtorek 04.02.2025

7.00 Za + Hildegardę Weber w 30 dzień po śm., o radość życia wiecznego.    

17.00 O łaskę powrotu do zdrowia dla Adelajdy Prudlik i jej męża Henryka.  

Środa 05.02.2025 – św. Agaty, dziewicy.

7.00 Za ++ Jadwigę i Józefa Gola.

17.00 z podz. za otrzymane łaski z prośbą o dalsze błog. Boże i zdrowie dla męża Andrzeja Sowa z ok. 55 r. urodzin i o Boze błog. w rodzinie.     

Czwartek 06.02.2025 – św. Pawła i Towarzyszy  

7.00 Za + syna Andrzeja Kesler w dniu ur., rodziców Marię i Floriana Kesler, Annę i Bolesława Szmurło, brata Reinholda, ++ z całego pokr. i za dusze czyśćcowe.

17.00 Za ++ rodziców Adelheidę i Pawła Rippel, ++ teściów Gertrudę i Wincentego Rusek, ++ rodzeństwo, ++ dziadków, ++ z rodziny i za dusze czyśćcowe.    

Piątek 07.02.2025 – I piątek miesiąca.

7.00 Za żyjących i ++ Parafian, czcicieli NSPJ oraz za kapłanów, którzy posługują i posługiwali w naszej parafii, za wszystkich chorych. 

18.00 Do Miłosierdzia Bożego w 30. dzień po śm. Emilii Hudala, jej męża Ditra, ich rodziców oraz za ++ z pokr. 

Sobota 08.02.2025 – św. Józefiny Bakhity, dziewicy. 

7.00 W int. rodziny Marcisz, z podz. za łaski, z prośbą o Boże błog., zdrowie i wszelkie potrzebne łaski oraz opiekę Matki Bożej.

18:00/niedz./ Za + Roberta Glatki w 30 dzień po śm., ++ rodziców i pokr. Glatki.  

V Niedziela Zwykła 09.02.2025

7.00 Za + w Niemczech Łucję Niestrój, o radość życia wiecznego.       

8.15 /niem./ Za ++ rodziców Gertrudę i Karola Kubiciel, Alicję i Józefa Warzecha oraz za ++ z całego pokr. oraz dusze w czyśćcu cierpiące. 

9.00 /św. Anna/ Za ++ rodziców Agnieszkę i Józefa Kansy, Klarę i Jana Kowolik, siostrę Annę Pasieka, braci Jerzego i Reinholda Kowolik, siostrzenicę Urszulę Pawleta i za dusze czyśćcowe.

9.30 Przez wstaw. Matki Bożej i św. Antoniego z podz. za otrzymane łaski z prośbą o Boże błog. dla Antoniego Breguła z ok. 70. r. urodzin oraz o opiekę Bożą dla całej rodziny.    

11.00 Do Miłosierdzia Bożego za ++ rodziców Jadwigę i Gerarda Wójcik ++ teściów, szwagra Marka Polok, za ++ z pokr. Wójcik, Zychal i Lisowski.

15.00 Nieszpory.

16.00 Z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i dary Ducha Świętego dla syna Piotra Węgielewskiego z ok. urodzin.     

Sztuczna inteligencja nigdy nie zastąpi mocy ukrytej w poświęconej gromnicy, ani w różańcu, ani nawet w posrebrzanym medaliku z wizerunkiem Matki Najświętszej. Świece wykonane z pszczelego wosku, zwane gromnicami, były ze czcią przechowywane w każdym domu i często zapalane, kiedy nadciągały gwałtowne burze, gradowe nawałnice, wybuchały pożary, groziła powódź, a także w chwili odchodzenia bliskich do wieczności. Były one znakiem obecności mocy Chrystusa – symbolem Światłości, w której blasku widziało się wszystko oczami wiary. Żyjemy w czasach, w których groźne zjawiska spotęgowały się jeszcze bardziej: wielkie powodzie, kataklizmy, pożary, wyniszczające choroby, wszechobecne nowotwory. Do tego można by dodać takie zjawiska, jak alkoholizm, narkomania wśród młodych, i wiele innych zjawisk wdzierających się do naszych domów. Mówimy, że jakieś trudne doświadczenie życiowe spadło na nas nagle, jak grom z nieba. Dziecko przychodzi do domu, kolejny raz, pod wpływem narkotyków i zachowuje się jak największy wróg. A nie przestaje być naszym dzieckiem. Jesteśmy bezradni, nie wiemy co robić, gdzie się udać po pomoc. Oczywiście, gromnica nie jest lekiem na każde zło. Dysponujemy różnymi ośrodkami pomocy, różnymi specjalistami.Sięgnijmy też po gromnicę. Zapalajmy ją, gdy ktoś ciężko choruje, gdy został okradziony, napadnięty, porzucony. Wkładajmy ją do ręki konającym, opuszczającym ten świat. Kto wie, może trzeba by ją też zapalać obok ekranu komputera czy telewizora, zwłaszcza podczas wiadomości. [prob.] 

O Boże mój, gdzież jest moja gromnica? Oto burze nadchodzą, grzmoty,  błyskawice. Postawię ją w oknie mojej duszy, a Ty, Maryjo, udziel mi nadziei. Zapalę ją w przedsionku mego serca, a Ty wypełnij je miłością. Umieszczę ją w oknie mego rozumu, a Ty spraw, aby zawierzyła do końca Twemu Synowi moja mała wiara. Amen.

Dnia 2 lutego Kościół katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. Według Ewangelii Jezus, zgodnie z prawem żydowskim, jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu w świątyni jerozolimskiej. Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo nazywając Jezusa „światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela”. Dlatego święto to jest bogate w symbolikę światła. W Jerozolimie, gdzie Ofiarowanie Pańskie obchodzone było już w IV w., odbywały się – zazwyczaj nocą – uroczyste procesje ze świecami. Liturgiczną datę święta wyznacza upłynięcie czasu oczyszczenia Maryi po urodzeniu dziecka. 

W Kościele zachodnim święto zostało wprowadzone w VII w. W Rzymie w tym dniu odbywała się najstarsza maryjna procesja, której uczestnicy nieśli zapalone świece. Prawdopodobnie ta procesja do największego sanktuarium rzymskiego – bazyliki Matki Bożej Większej – nadała świętu Pańskiemu charakter maryjny, który z wolna zaczął przeważać. Od X w. pojawia się obrzęd poświęcenia świec, który jeszcze podkreśla i ubogaca symbolikę światła. Nawiązuje ona bezpośrednio do wielkanocnego paschału, który wyraża zwycięstwo nad śmiercią, grzechem i szatanem. 

Ofiarowanie Jezusa oznacza początek nowego przymierza i nowego kapłaństwa, w którym Syn Boży sam jest Świątynią, Kapłanem i Ofiarą. Treść tego święta podkreśla zamierzoną przez Boga powszechność zbawienia, które ma objąć nawet pogan. W Polsce święto ma charakter zdecydowanie maryjny – Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym. Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie nowo ochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie. 

W 1997 r. Jan Paweł II właśnie w to święto ustanowił Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Matka Najświętsza ofiaruje Panu Bogu największy Dar, jaki otrzymała – Syna, Jezusa Chrystusa, a tym samym składa w ofierze siebie. Podobną ofiarę, z siebie samych w miłości do Chrystusa, składają osoby konsekrowane. Podkreślił to św.  Jan Paweł II, mówiąc: „Ofiarowanie Jezusa staje się wymowną ikoną całkowitego oddania własnego życia dla tych, którzy powołani są, aby odtworzyć w Kościele i w świecie, poprzez rady ewangeliczne «charakterystyczne przymioty Jezusa, dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo»”.  [ks. Adam]