Organizujemy pielgrzymkę na Sycylię w terminie od 05.06. do 12.06.2024 r.
KATANIA – ETNA – TAORMINA – SYRAKUZY – NOTO – PIAZZA ARMERINA – AGRIGENTO – TRAPANI – ERICE – PALERMO.
Więcej informacji i pełny program pielgrzymki znajduje się w pliku
Modlimy się w int. wszystkich zmarłych.
1. Dzisiaj przeżywamy XXX Niedzielę Zwykłą. Zapraszamy na nabożeństwo różańcowe o 15:00. W poniedziałek i wtorek różaniec o 17:30.
2. W środę obchodzić będziemy Uroczystość Wszystkich Świętych. Msze św. do południa sprawowane będą jak w niedzielę, a po południu o 14:00 u św. Anny. Po Mszy nabożeństwo za zmarłych na cmentarzu. Kolekta w tym dniu, jak co roku, będzie przeznaczona na pokrycie kosztów zużycia wody na cmentarzu za cały rok.
3. W czwartek wspominamy Wszystkich Wiernych Zmarłych (Dzień Zaduszny). Msze św. sprawowane będą o 8:00 i 17:00 w kościele parafialnym oraz o 9:30 u św. Anny.
4. W tym tygodniu przypada I czwartek, piątek i sobota miesiąca. Okazja do spowiedzi przed każdą Mszą św.
5. W czwartek po Mszy św. wieczornej różaniec za zmarłych polecanych w wypominkach i adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie do 18:30.
6. W piątek na wieczorną Mszę św. o 18:00 zapraszamy młodzież i czcicieli NSPJ. Od 17:30 okazja do spowiedzi. Po Mszy różaniec za zmarłych polecanych w wypominkach.
Także w piątek od 8.00 odwiedziny chorych. Zapisy do czwartku w zakrystii
7. W sobotę przed Mszą św. poranną zaśpiewamy Godzinki ku czci Matki Bożej. Na Mszę św. o 7:00 zapraszamy Marianki. O 10.00 spotkanie LSO.
8. W przyszłą niedzielę obchodzić będziemy Kiermasz – rocznicę konsekracji naszego kościoła. Zapraszamy na Sumę Kiermaszową o 9:30 i nieszpory o 15:00. Kolekta przeznaczona będzie na WSD i Kurię w Opolu. O 13.00 dodatkowa Msza św. w int. rodzin dzieci komunijnych.
9. Od 1 do 8 listopada możemy uzyskać odpust zupełny za zmarłych pod zwykłymi warunkami: nawiedzenie cmentarza, Ojcze nasz, Wierzę w Boga, modlitwa według intencji Ojca Świętego, stan łaski uświęcającej i Komunia Święta.
10. Dziękujemy za dzisiejszą kolektę i za posprzątanie kościoła. W sobotę o 8.00 do sprzątania prosimy parafian z Krzanowic, ul. Krzanowicka nr 84-103.
11. Sakrament chrztu św. przyjęła Amelia Kazior. Niech Bóg błogosławi rodzicom i chrzestnym w religijnym wychowaniu tego dziecka.
12. W poniedziałek (od 9.00) zapraszamy do uporządkowania naszego cmentarza przed Uroczystością Wszystkich Świętych. W tym roku prosimy parafian z Krzanowic, a także chętnych wszystkich ludzi dobrej woli. Pracy na cmentarzu jest bardzo dużo, a każda para rąk się liczy. Prosimy zabrać ze sobą narzędzia. Możemy też przyjść w godzinach popołudniowych.
13. Osoby zainteresowane wyjazdem na Sycylię mogą odebrać szczegółowy program pielgrzymki w zakrystii.
14. Do wieczności odeszła śp. Maria Grzesik, l. 86. RIP.
Poniedziałek 30.10.2023
7:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP. z podz. za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i Boże błog. dla Danuty Gazda oraz dla Gabrieli Gonsior z rodziną.
17:00 Za + męża Leonarda Mróż z ok. ur., synową Małgorzatę, rodziców z obu stron, ++ z pokr. Mróz, Pollok i Michala.
Wtorek 31.10.2023
7:00 Do Miłosierdzia Bożego za + brata Antoniego Juszkiewicz w mc. po śm., o dar życia wiecznego, za ++ rodziców i dziadków z obu stron.
17:00 /św. Anna/ Za + matkę Gertudę Chmiel, ojca Jana, teściów Marię i Franciszka Waldyra, ++ z pokr. i za dusze czyśćcowe.
Środa 01.11.2023 Uroczystość Wszystkich Świętych
7:00 Za + męża Henryka Wosnitza w r. śm., rodziców Pawła i Jadwigę Fautsch, teściów Zofię i Pawła Olschok i + Franciszka Wosnitza.
8.15 /niem./ Za ++ rodziców Elżbietę i Jana Lisowski, dziadków Lisowski i Lysik oraz ++ z pokr. Lisowski, Lysik i Libor.
9.00 /św. Anna/ Za + ojca Franciszka Ambroży, matkę Jadwigę, męża Stefana Niedworok, teściów Józefa i Marię Niedworok, szwagrów Joachima i Gintra i za ++ z pokr. obu str. oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.
9.30 Za ++ rodziców Pawła i Edytę Kowol, ++ z pokr., o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.
11.00 Do Miłosierdzia Bożego za + syna ks. Huberta Czernia w 2 r. śm.
14.00 /św. Anna/ Za Zmarłych polecanych w wypominkach.
Czwartek 02.11.2023 Wszystkich Wiernych Zmarłych
8:00 Według intencji Ojca Świętego Franciszka.
9.30 /św. Anna/ Za polecanych w wypominkach
17:00 Do Miłosierdzia Bożego za + matkę Julię Wołkowicz w 2 r. śm., oraza za żyjących i ++ z rodziny.
Piątek 03.11.2023
7:00 I. Za żyjących i ++ Parafian i czcicieli NSPJ oraz za kapłanów, którzy posługują i posługiwali w naszej parafii. II. Do Miłosierdzia Bożego za + matkę Teresę Feliszek w 1 r. śm., o dar życia wiecznego.
18:00 /młodz./ Do Miłosierdzia Bożego za ++ rodziców Marię i Józefa Kondziela, brata Rudolfa, szwagra Norberta, ciocię Gertrudę, ++ z rodziny Kurpierz i za dusze czyśćcowe.
Sobota 04.11.2023 Św. Karola Boromeusza
7:00 Za ++ rodziców Apolonię i Jana Marek, Annę i Piotra Mateja, ++ krewnych z rodzin: Marek, Mateja i Smyk..
18:00 /niedz./ Za ++ rodziców Marię i Rudolfa Klotka, męża Jerzego, 2 braci, 2 siostry, ++ z pokr. Klotka i Długosz oraz za dusze czyśćcowe.
Niedziela 05.11.2023 XXXI Niedziela Zwykła
7:00 Do Miłosierdzia Bożego za + męża Jerzego Starosta w r. śm., ++ krewnych i za dusze czyśćcowe.
8:15/niem./ Za + Annę Wystrach, ++ rodziców Jadwigę i Leona, ++ z pokr. Wystrach i Knosalla oraz za dusze czyśćcowe.
9:00 /św. Anna/ Za + męża i ojca Alfreda Baron, o dar życia wiecznego.
9:30 Suma kiermaszowa: W int. fundatorów, budowniczych, ofiarodawców i troszczących się o naszą świątynię parafialną oraz za żyjących i ++ Parafian.
11:00 Do Miłosierdzia Bożego za + syna Mariusza Kłysek z ok. ur., rodziców Marię i Henryka, Annę i Konrada, o dar życia wiecznego.
13.00 W int. dzieci przygotowujących się do I Komunii Świętej i ich rodzin
15:00 Nieszpory
16:00 Za + męża i ojca Romana Góra w r. śm., rodziców Jerzego i Juliannę Stasz, teściów Franciszka i Anastazję Góra, brata Henryka, 2 szwagrów, szwagierkę, dziadków ++ z pokr. i za dusze czyśćcowe.
Już za kilka dni – 1 listopada, będziemy obchodzić uroczystość Wszystkich Świętych, a 2 listopada Dzień Zaduszny, kiedy wspominamy wszystkich bliskich zmarłych. W Polsce w świadomości wielu ludzi te dwa święta nałożyły się na siebie. Zamiast o uroczystości Wszystkich Świętych mówi się o święcie zmarłych, co jest błędem. Geneza uroczystości Wszystkich Świętych sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Wyraźny charakter tej Uroczystości nadał papież Bonifacy IV (608-615) w roku 609, a papież Grzegorz IV (827-844) rozpowszechnił je na całe Cesarstwo Rzymskie. Początkowy charakter tego święta obejmował uczczenie męczenników – tych, którzy oddali swoje życie za wiarę w Jezusa Chrystusa. Natomiast w VIII w. zaczęto wspominać w tym dniu dodatkowo wszystkich, którzy nie byli męczennikami, ale umarli w opinii świętości. W ten sposób powstała tradycja dnia, który obejmuje nie tylko świętych beatyfikowanych czy kanonizowanych, ale wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli doskonałość, a zatem także zmarłych krewnych i przyjaciół. Dla nas, jeszcze pielgrzymujących na tej ziemi, to przypomnienie, że każdy jest powołany do świętości. Obojętnie na jakim jesteśmy etapie, czy to w życiu duchowy, prywatnym czy zawodowym. To wszystko jest dobrym momentem do tego, aby dążyć do świętości. Pan Bóg wychowuje nas przez wszystkie nasze dobre wydarzenia, ale również i te trudne – kryzysy, słabości, niepowodzenia. To wszystko może się stać dobrym materiałem do tego, aby być lepszym, aby dążyć do świętości. Ale to co jest najważniejsze, to otwarcie na Boga. Otwarcie na Boże Miłosierdzie. Otwarcie na współpracę z łaską Bożą. Umiejmy w tym dniu cieszyć się i radować z wszystkimi świętymi, którzy są już w niebie. Gdzie nie ma już bólu, cierpienia i łez, ale jedna chwała i uwielbienie Trójjedynego Boga. Natomiast 2 listopada jest dniem modlitw za wszystkich zmarłych – zwłaszcza za dusze odbywające w czyśćcu pokutę. Tego dnia Kościół modli się w intencji ich zbawienia. Tradycja obchodów Dnia Zadusznego, zwanego też w Polsce Zaduszkami, sięga czasów biblijnych Starego Testamentu. Dzień Zaduszny zapoczątkował w chrześcijaństwie św. Odilon, opat benedyktynów w Cluny we Francji. Dzień ten miał być przeciwwagą dla pogańskich obrządków czczących zmarłych. W 998 roku Odilon zarządził modlitwy za dusze zmarłych, wyznaczając na to pierwszy dzień po Wszystkich Świętych, czyli 2 listopada. W XIII wieku zwyczaj ten w Kościele katolickim stał się powszechny. My, jako chrześcijanie, kontynuujemy tę wielowiekową tradycję modlitewną, więc oprócz pięknych wiązanek, zniczy i obecności na cmentarzach niech nie zabraknie tego, czego najbardziej potrzebują zmarli, czyli naszej modlitwy, ofiarowanej mszy św., czy przyjętej Komunii św. w ich intencji. Kościół obejmuje świętych w niebie, pokutujących w czyśćcu i żyjących jeszcze na ziemi. Wśród tych trzech stanów Kościoła dokonuje się poprzez modlitwę, pamięć czy ofiarę, ciągła wymiana dóbr duchowych. W tej łączności (komunii) wyraża się świętych obcowanie. [wikary]
Przykazanie, o którym dzisiaj jest mowa w Ewangelii, zyskało miano największego. A wynikało to w prosty sposób z pytania, jakie uczony w Prawie postawił Panu Jezusowi: Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? I tak pozostało aż do dzisiaj, i tak pewnie będzie do końca dziejów świata: Miłość Pana Boga, ponad wszystko i ze wszystkich sił, i miłość bliźniego, jak siebie samego. To przykazanie jest największe, bo jest także najpierwsze, stanowi punkt wyjścia dla wszystkich ludzkich wyborów i decyzji. Ono powinno stanowić kryterium wszelkich ludzkich działań. Jest też największe ponieważ jest uniwersalne, a więc ma takie samo znaczenie wszędzie tam, gdzie żyją ludzie. Bez względu na kolor skóry, wyznawaną religię czy jakiekolwiek inne różnice; to przykazanie jest bowiem wpisane w ludzkim sercu i sumieniu, ono stanowi podstawową cechę ludzkiej natury. Niewątpliwie o wielkości tego przykazania przesądza również to, że w pierwszym rzędzie dotyczy ono miłowania Pana Boga. Zwykliśmy powtarzać, że kiedy Bóg jest na pierwszym miejscu, to wtedy wszystko jest na swoim miejscu. Warto jeszcze zapytać, w jakim sensie to wielkie przykazanie jest najmniejsze? Na pewno nie z powodu swojej znikomości, czy banalności, ale z powodu tego, że każdy, nawet najmniejszy odruch miłości jest zaczątkiem (zaczynem) czegoś wielkiego i szlachetnego. Najpiękniej wyraził to sam Pan Jezus, gdy powiedział: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście. [prob.]
Boże, dziękuje Ci, że oczekujesz na mnie w niebie, gdzie zostało przygotowane dla nas mieszkanie. Umocnij moją wiarę w życie wieczne i zmartwychwstanie ciała. Rozpal moją miłość, abym Cię kochał każdego dnia coraz bardziej. Ożyw moją nadzieję na spotkanie z Tobą. Proszę Cię za tymi, którzy przekroczyli już bramę śmierci i oczekują Twojego miłosierdzia w czyśćcu. Spraw, abym w Twoim domu spotkał się z moimi bliskimi i wszystkimi braćmi i siostrami, których powołałeś do życia wiecznego. Amen.
Panie, obudź w każdym, kto należy do Twojego Kościoła prawdziwy zapał misjonarski, by głosić Chrystusa tym, którzy Go jeszcze nie poznali, i tym, którzy przestali wierzyć. Spraw, by było wiele powołań i podtrzymuj swa łaską misjonarzy w dziele ewangelizacji. Pozwól, by każdy z nas poczuł się odpowiedzialny za misje, a przede wszystkim zrozumiał, ze naszym pierwszym obowiązkiem w szerzeniu wiary jest prawdziwe chrześcijańskie życie. Amen
Faryzeusze wielokrotnie próbowali podchwycić Pana Jezusa w mowie. W ten sposób chcieli Go skompromitować, podważyć Jego autorytet, wykazać, że nie jest tym, za kogo się uważa. Zarzucili Mu nawet, że działa mocą Belzebuba. Gdy uzdrowił kogoś kto miał uschłą rękę, wytykali Mu, że zrobił to w szabat. Sam fakt uzdrowienia nie miał dla nich znaczenia. Podobnie gdy uzdrowił człowieka niewidomego od urodzenia. Faryzeusze robią środowiskowe śledztwo, by poznać, jak się to stało. Jedynym problemem było, że Jezus uczynił to w szabat. Oni nie potrafią się cieszyć, że stał się wielki cud. Jedyne co przychodziło im do głowy, było to, że człowiek ten (Jezus) nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Chrystus obnażał ich przewrotność i obłudę. Faryzeusze byli mistrzami manipulacji i podstępnej prowokacji. Chrystus zawsze ze spokojem reagował na te prowokacje i cierpliwie układał w ich głowach to, co nie było poukładane. Tak też uczynił w dzisiejszej Ewangelii, gdy pytano Go o sprawę podatku. W naszych czasach manipulacja prawdą osiąga swoje szczyty, gdy idzie o sprawy najważniejsze: dotyczące życia, rodziny, praw podstawowych. W ten proceder angażuje się nowoczesne środki przekazu, wszystko wydaje się być niezwykle przekonujące, a wielu bezkrytycznie łyka tę podstępną nowinę jako dobrą, prawdziwą. Pan Jezus żyje pośród nas i uczy nas prostoty myślenia, uczy nas tej podstawowej umiejętności nazywania dobrym tego, co dobre, i złym, co jest złe. [prob.]
Wróciłam do domu bardzo wesoła i od progu zawołałam radośnie. – Mamusiu, w końcu wiem, kim będę, gdy dorosnę. Nie kończąc zdania, szybko pobiegłam do pokoju Piotrka. Po chwili wróciłam, trzymając w ręku mapę. Dopiero teraz mama mogła dopytać. – Kasiu, kim będziesz, gdy dorośniesz? – Będę misjonarką, pojadę do Afryki, by pomagać murzyńskim dzieciom poznawać dobrego Jezusa. Mama ze zdumieniem popatrzyła na mnie, kiedy zaczęłam oglądać mapę pożyczoną od Piotrka. Usiadła przy mnie i z zaciekawieniem zapytała: – Kasiu, skąd przyszedł ci do głowy taki pomysł? – Dziś podczas katechezy siostra czytała nam list od małego chłopca z Afryki o imieniu Mukasa. Mieszka on w małej wiosce w domu z liści bambusowych. Opiekuje się nim tylko babcia, bo tata i mama zginęli, kiedy ludzie z różnych miejscowości walczyli ze sobą. Mukasa często czuje się smutny i samotny. Kiedyś babcia powiedziała mu o dobrym Jezusie, który nas kocha. Mukasa bardzo chciałby poznać dobrego Jezusa. Dlatego napisał ten list i czeka na misjonarzy, którzy pomogą mu w poznaniu wspaniałego Jezusa. Siostra mówiła, że misjonarze niosą również inną pomoc: budują kościoły i kaplice, sale katechetyczne, szpitale, szkoły, domy dla dzieci, które nie mają rodziców, uczą również pisać i czytać nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Opowiadałam bez wytchnienia, a mama słuchała z zainteresowaniem tego, co mówiłam. – Na koniec siostra powiedziała, że trzeba wiele rąk do pracy, bo jest jej tam bardzo dużo. Mamusiu, moje ręce są gotowe, ja chcę pomagać tym biednym ludziom. Mama ze wzruszeniem popatrzyła na mnie, przytuliła mnie mocno do siebie i powiedziała: – Kasiu twoje ręce są jeszcze zbyt małe, ale serce masz pełne dobroci i miłości. Najlepszą pomocą, jaką możemy im teraz ofiarować, jest nasza modlitwa. – Mamusiu, od dziś codziennie będę się modliła za misjonarzy i misjonarki, by mieli siłę i odwagę pomagać potrzebującym. A gdy dorosnę pojadę na misje! Z sąsiedniego pokoju wyszedł tata, który przysłuchiwał się wszystkiemu. Podszedł i powiedział: – Kasiu, jestem z ciebie bardzo dumny. Ty już dziś, dzięki twojej modlitwie i zapałowi, jesteś misjonarką Jezusa. /wspomnienie/