Kiedy Chrystus przyszedł na ten świat aby nas zbawić, powołał do istnienia wspólnotę 12 apostołów, którzy mieli głosić Ewangelię całemu światu. Jest to również początek świętego i katolickiego Kościoła, wspólnoty, która ma pomóc nam wykorzystać owoce odkupienia ofiarowane przez Jezusa dla każdego człowieka, dzięki jego męce na krzyżu. Kościoła nie sposób zrozumieć przez pryzmat ludzkiego pojmowania rzeczywistości, nie jest to instytucja ani korporacja, to nie firma czy rodzinny interes. Kościół to żywe ciało Chrystusa, które tworzy każdy katolik. Każdy z nas jest kamieniem który buduje to mistyczne ciało Chrystusa. Każdy z nas jest za Kościół również odpowiedzialny, co wielokrotnie podkreślał papież Benedykt XVI: To, czego Kościół dzisiaj potrzebuje, tak jak zresztą zawsze potrzebował, to nie pochlebcy pomagający zachować święty spokój, ale ludzie gotowi stanąć twarzą w twarz wobec każdego nieporozumienia i ataku, które może sprowokować ich postawa, jednym słowem ludzie, którzy bardziej kochają Kościół niż wygodne i bezkonfliktowe życie. Kościół katolicki to również miejsce modlitwy wspólnej i indywidualnej, miejsce słuchania Słowa Bożego, ale to przede wszystkim czas i przestrzeń do tego, aby przyjmować sakramenty, czyli widzialne znaki niewidzialnej łaski Bożej. Każdy sakrament ma swój konkretny cel i żaden nie został nam dany przypadkowo. Cel życia sakramentalnego jest bardzo prosty – ma pomóc nam ono otworzyć się na zbawczą miłość Boga, aby w ten sposób wyrzec się grzechu, zła i szatana. Droga sakramentalna pozwala nam nie tylko pojednać się z Panem (poprzez sakrament pokuty) czy przyjąć Jego Ciało (poprzez udział w Mszy świętej), ale wyznacza nam ona również sposób naszego postępowania w codziennym życiu. Sakramenty pozwalają nam także trwać ufnie przy Stwórcy, dodają nam sił i pokazują, że wybór zła przez człowieka zawsze jest błędem i tragedią. Kościół nie tylko obdarza nas więc swoimi darami niezbędnymi w życiu wiary, ale również wzywa nas do konkretnych działań dla drugiego człowieka – poleceniem Chrystusa jesteśmy wezwani do pomocy naszym braciom i siostrom i do walki o ich dusze nieśmiertelne. Dlatego każdy uczeń i uczennica Chrystusa, na mocy samego chrztu świętego, są powołani do dawania świadectwa o dobrym Bogu całemu światu. Jesteśmy też zaproszeni do świadectwa o samym Chrystusie, aby w ten sposób głosić Dobrą Nowinę. Zawsze kiedy myślę o wielkim darze, jakim jest Kościół katolicki, przypominam sobie Bazylikę św. Piotra. Na jej froncie znajduje się piękna kolumnada autorstwa Berniniego. W zamyśle artysty jest ona symbolem wyciągniętych rąk samego Boga. Pan Bóg wyciąga swoje ramiona do każdego z nas. Tymi ramionami jest święty i katolicki kościół, który przygarnia nas do serca Bożego. [ks. Wikary]
