Tobie powierzamy cały Kościół. Chroń i oręduj za Pasterzami Kościoła w ich apostolskim posłannictwie. Opiekuj się wszystkimi zakonnikami i wiernymi, którzy wspierają ich w mozolnym trudzie. Ty, która z woli swego Bożego Syna, w momencie Jego zbawczej śmierci, zostałaś Matką umiłowanego ucznia, wspomnij na powierzony Tobie lud chrześcijański. Pamiętaj o wszystkich Twych dzieciach, przyczyń się przed Bogiem za ich prośbami, zachowaj w nich silną wiarę, umocnij nadzieję i rozpal ich miłość. Spójrz łaskawym okiem na naszych braci odłączonych i racz nas zjednoczyć.  Wstawiaj się za nami u Syna Twego, Pośrednika naszego pojednania z Ojcem, by okazał miłosierdzie dla naszych słabości i oddalił od nas wszelką niezgodę, wlewając w dusze nasze radość miłowania. Amen.

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego od wieków jest w Kościele świętem szczególnym. Ma ono miejsce w ostatnią, ósmą niedzielę Okresu Wielkanocnego. Tym samym niejako stanowi pieczęć, zamykającą ten święty czas dla katolików. Na temat tego wydarzenia w historii, sporo mówią nam Dzieje Apostolskie: Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. To nie tylko opis objawienia wielkiej mocy Bożej, które przecież sam Jezus zapowiadał wielokrotnie, ale przede wszystkim rozpoczęcie szczególnej ewangelizacji wśród narodów świata. Apostołowie otrzymują moc Ducha Świętego. Ich umysły i serca zostają w sposób nadprzyrodzony otwarte. Zaczynają w pełni rozumieć Pisma i proroctwa mówiące o zapowiadanym Mesjaszu – Chrystusie. Paraklet daje im także unikalne dary o których w niezwykły sposób informuje nas Biblia. Kiedy Piotr zaczyna przemawiać do tłumów, głosząc Dobrą Nowinę, nie tylko porusza serca słuchających, ale każdy słyszy go we własnym języku. Autor natchniony zapisuje bowiem: Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże. Księga Dziejów Apostolskich, spisana przez świętego Łukasza, wielokrotnie zresztą pokazuje nam wyjątkowe działanie Ducha Świętego w pierwotnym Kościele. Duch posyła uczniów Chrystusa do konkretnych miejsc. Poucza, jak należy rozumieć Słowo Boże. Prowadzi św. Pawła i towarzyszących mu chrześcijan do konkretnych miejsc związanych z ewangelizacją pogan, to z Jego przecież natchnienia Szaweł się nawraca i staje się Pawłem, apostołem narodów. Apostołowie, prowadzeni przez Ducha Świętego, z mocą i radością podejmują misję głoszenia nauki o Jezusie Chrystusie w całym ówczesnym świecie. I ani ucisk, ani prześladowania nie są ich w stanie od tego odwieść. Dają też wielki dowód swojej wiary i miłości do Chrystusa oddając za niego życie jako męczennicy.

Mogłoby się wydawać, że takie wyjątkowe działania Ducha Bożego to już przeszłość, coś co miało miejsce tylko w starożytności chrześcijańskiej. Nic bardziej mylnego. Duch Święty jest stale pośród nas i działa z ogromną mocą, doświadcza tego również dziś wielu katolików. Pocieszyciel nieustannie wspiera i prowadzi cały święty i katolicki Kościół, realizując tym samym słowa naszego Mistrza z Nazaretu zapisane w Ewangelii. My także możemy stać się dziedzicami nieskończonej Bożej potęgi. Warunkiem jest jednak otworzenie się na obecność Parakleta, tak jak robili to pierwsi uczniowie, a tym samym zaufanie Bogu i powierzenie mu w ten sposób swojego życia. Uroczystość Zesłania Ducha Świętego jest dla nas wspaniałą okazją, aby odnowić swoją relację z Duchem Świętym, zaufać mu, poddać się jego kierownictwu i w ten sposób samemu doświadczyć wielkiej mocy Bożej. [ks. Wikary]

Dzisiaj w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego Pan Jezus mówi do nas: Idźcie na cały świat. Być może w takim dniu ktoś by się spodziewał słów, typu: Idźcie do nieba, a nie idźcie na cały świat. Czymże jest ten cały świat? Odpowiedź zdaje się być prosta. Mamy głosić i przeżywać Ewangelię tam, gdzie toczy się nasza codzienność. Bo to ona jest naszym całym światem, do którego Chrystus nas posyła. To codzienna droga do pracy, wykonywanie swego zawodu wśród ludzi, to rodzina a więc dzieci, mąż, żona. Rodzina jest naszym całym światem, z którego może czasami człowiek chciałby się wyrwać, uciec. Ale to jest ten nasz świat, w którym każdy wypełnia swoje życiowe powołanie, lepiej lub gorzej. Tu się uświęcamy, zbawiamy, klękając do codziennej modlitwy, zmagając się o trwanie w wierze świętej, prowadząc życiowe rozmowy. Ten nasz świat to nasza droga do kościoła, w niedziele, w dni powszednie. To także nasz przydomowy ogródek, ale czasami też życie w samotności, opuszczeniu, bo bliscy się rozjechali po świecie. Każdy z nas przeżywa swoje codzienne życie, które jest całym naszym światem, do którego Pan Jezus nas posłał, czy ktoś jest małżonkiem, kapłanem, osobą samotną czy konsekrowaną. W ten sposób realizuje się nasza droga do nieba. Ewangelista pisze, że Chrystus, choć wzięty do nieba, nadal współdziałał z tymi, którzy pozostali w tym świecie: A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata.  [prob.] 

Duchu Święty, proszę Cię o dar Mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych, o dar Rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej, o dar Umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary, o dar Rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował, o dar Męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać, o dar Pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością, dar Bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże obraża. św. Jan Paweł II

Staram się, jak tylko możliwe, unikać tej cyfry, licząc, że uda się jakoś prześlizgnąć przez te dni i dalej czuć się tak jakby wszystko miało miejsce wczoraj. Kiedy zakładam prymicyjne ornaty, otrzymane z zagranicy, zresztą od nieznanej mi osoby, wydaje mi się, że są jak nowe, choć tak często używane. Niestety człowiek szybciej się zużywa niż prymicyjne ornaty. To był cudowny czas, choć w dniach rekolekcji poprzedzających święcenia, najpierw dowiedzieliśmy się o zamachu na Jana Pawła II, a potem, kilka dni później dotarła do nas wiadomość o śmierci Prymasa Kard. Stefana Wyszyńskiego. Fakty te nie były dla nas bez znaczenia. Poczuliśmy się cząstką historii Kościoła, która przed nami się otwierała. Świecenia kapłańskie otrzymaliśmy z rąk Abpa Alfonsa Nossola w katedrze opolskiej 17 maja 1981 r.   

Zaraz potem nominacja do pierwszej parafii, którą był Ozimek. Przez dwa lata miałem szczęście służyć Kościołowi w tej wspólnocie, u boku ks. Prałata Gerarda Kałuży. W tym czasie trwała tam budowa kościoła w samym centrum miasta, potem jeszcze dwóch mniejszych świątyń na filach parafii. Te pierwsze lata kapłańskie u boku śp. ks. Kałuży wiele dla mnie znaczyły, wiele się od tego wspaniałego kapłana nauczyłem, i za to Panu Bogu dziękuję. Po dwóch latach wikariatu bp Nossol zaproponował mi studia specjalistyczne na KUL, które w ciągu czterech lat ukończyłem. Potem wieloletnia praca dydaktyczna w Seminarium, najpierw w pięknej Nysie, gdzie też sam przygotowywałem się do kapłaństwa, a potem na Wydziale Teologicznym UO w Opolu. Był to niezwykle ciekawy czas. W tym okresie miałem też szczęście poznać wielu wspaniałych ludzi, kapłanów i świeckich, podczas corocznych wyjazdów zagranicznych do pomocy w Niemczech, a zwłaszcza do Włoch. Szczególnie wspominam roczny pobyt na stypendium w Rzymie, z zamieszkaniem w Watykanie. Tym bardziej, że był to Rok Jubileuszowy 2000, obfitujący w donośne wydarzenia dla całego Kościoła. Wtedy też, XX rocznicę święceń świętowałem w Asyżu.   

W roku 2004 objąłem parafię w Czarnowąsach. Wiedziałem, że duszpasterstwo parafialne to praca na pierwszej linii Kościoła. Z homilii podczas wprowadzenia na urząd proboszcza zapamiętałem wymowne słowa kaznodziei, że kapłaństwo jest ponad ludzkie siły. Dzisiaj te słowa rozumiem jeszcze lepiej. Prawdy tych słów doświadczałem w różnych okolicznościach i w tych samych okolicznościach przekonywałem się o mocy i miłosierdziu Pana Jezusa, który mnie powołał. Miłość do Kościoła zawsze była dla mnie sprawą najważniejszą. Nie spodziewałem się nigdy, że Bóg zażąda ode mnie odbudowy spalonego kościoła św. Anny. Z Bożą pomocą i z pomocą Parafian i ludzi dobrej woli to się udało. Wiele też prac udało się wykonać w naszym kościele parafialnym. W tym czasie też miałem szczęście doprowadzić do Stołu Pańskiego wiele dzieci. Posługa Słowa Bożego i posługa sakramentalna to dla kapłana służba podstawowa, w osobie Chrystusa. Jako wielkie szczęście poczytuję sobie to, że łaskę kapłaństwa mogłem przeżywać w cieniu tak wielkich ludzi Kościoła, jak Jan Paweł II, Benedykt XVI, a także wielu kapłanów i osób świeckich, zwłaszcza tutaj, w Czarnowąsach, którym dziękuję i z serca im błogosławię. Bóg jest wierny i nigdy nie cofa swego powołania, nie cofa łaski. Jubileusz rubinowy. Rubin to wyrazisty kolor, najbardziej ceniony i pożądany; kolorem jest głęboka czerwień krwi o lekko niebieskawym odcieniu. Panie Jezu, Ty sam jesteś kamieniem drogocennym, dzięki któremu nasze życie nabiera blasku. Bądź uwielbiony za dary Ducha Świętego, dzięki którym istniejemy. Bądź uwielbiony za Twe miłosierdzie. TE DEUM!

– Wasz ks. Proboszcz Piotr.

Modlimy się za w int. kapłanów i naszych rodzin.

1. Dzisiaj przeżywamy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Zapraszamy na nabożeństwo majowe o15:00. Od poniedziałku do piątku nabożeństwa majowe z nowenną do Ducha Świętego po Mszy św. wieczornej, a w sobotę po Mszy św. porannej. Zapraszamy na nabożeństwa majowe. W tym trudnym czasie starajmy się bardziej mobilizować, siebie samych a także nasze dzieci, by ich wiara nie wygasła. 

W środę Msza św. szkolna z majówką o 17:00. W piątek Msza św. z majówką dla młodzieży o 18:00.

2. W przyszłą niedzielę obchodzić będziemy Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Kolekta za tydzień będzie jałmużną postną z całego roku. Również w przyszłą niedzielę w Borkach odpust ku czci św. Jana Nepomucena. Suma odpustowa o 11:00, bez procesji. W sobotę w Borkach o 19:00 nieszpory odpustowe.

3. Dziękujemy za dzisiejszą kolektę i za posprzątanie kościoła. W sobotę o 8:00 do sprzątania prosimy parafian z Wróblina z ul. Gawędy od nru 42 do 53.

Poniedziałek 17.05.2021

7:00 I. Z podziękowaniem za dar kapłaństwa z ok. rocznicy święceń ks. Proboszcza, z prośbą o Boże błog. w dalszej posłudze, o dar zdrowia, w int. Rodzin naszej Parafii oraz za ++ rodziców Marię i Maksymiliana i wszystkich zmarłych bliskich, krewnych i kapłanów. II. Za + Pawła Czok w r. śm. i ++ z pokr.

18:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP. i św. Józefa z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla ojca i dziadka Józefa Mróz z ok. 85 r. urodzin, o opiekę Bożą w rodzinie oraz za + żonę Franciszkę.

Wtorek 18.05.2021 

7:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla żony i matki Lidii Czok z ok. urodzin i o opiekę Bożą dla całej rodziny.

18:00 /św. Anna/ Za + męża Pawła, rodziców Waleska i Matyszok, szwagra Józefa, wujka Ryszarda, i ++ z pokr. obu stron.

Środa 19.05.2021 

7:00 Za wstaw. Matki Boskiej NP i św. Józefa z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla męża i ojca Pawła Stiller z ok. 80 r. urodzin i o opiekę Bożą dla całej rodziny.

17:00 /szkolna/ I. Za ++ rodziców Piotra i Klementynę Harasimiuk, braci Józefa i Czesława, teściów Stanisława i Zofię Brosławskich, szwagra Tadeusza Jabłońskiego, ++ z pokr. obu stron i za dusze czyśćcowe. II. Za + ks. Henryka Waindzoch w mc po śm.

Czwartek 20.05.2021 

7:00 Za + matkę Teresę Hilla z ok. urodzin, ojca Joachima, dziadka Karola i ++ z pokr. obu stron.

18:00 Za ++ rodziców Annę i Ludwika Walerus, siostrę Teresę, ++ z pokr. Gawlica i Walerus i za dusze w czyśćcu cierpiące.

Piątek 21.05.2021 

7:00 Za + męża Norberta Gbur w r. śm., rodziców, teściów, ++ z pokr. Gincel i Gbur. 

18:00 /młodz./ I. Za + ojca Antoniego Kurc z ok. ur. II. Za + Helenę Napieracz w mc po śm. 

Sobota 22.05.2021 

7:00 Za + męża Henryka Krawczyk w mc po śm.

11:00 /św. Anna/ Za wstaw. Świętej Rodziny z podz. za otrzymane łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Krystyny i Haralda Sabasch z ok. 50 r. małżeństwa i o opiekę Bożą dla całej rodziny.

18:00 /niedz./ Za + męża i ojca Bogusława Czechowskiego w 25 r. śm., rodziców z obu stron i za ++ z całego pokr.

19:00 /Borki/ Nieszpory odpustowe

Niedziela 23.05.2021 – Zasłanie Ducha Świętego

7:00 Za + ojca Józefa Pajcherta i ++ z rodziny: Pajchertów i Kopalów.

8:15 /niem./ Za ++ rodziców Matyldę, Marię i Pawła Skrzipczyk, siostrę Marię Staś, rodzeństwo, za ++ rodziców Gertrudę i Wacława Buhl, siostrę Urszulę i za dusze w czyśćcu cierpiące.

9:00 /św. Anna/ Za + rodziców Alberta i Marię Raudzis, Józefa i Gertrudę Hoffmann, brata Jerzego, siostrę Helenę i Reginę, szwagrów Arnolda, Józefa i Gerarda, ++ z pokr. i za dusze czyśćcowe.

9:30 Za wstaw. Matki Bożej Królowej Kapłanów z podz. za łaskę powołania, z prośbą o zdrowie i Boże błog. w posłudze kapłańskiej dla ks. Wikarego Michała z ok. urodzin oraz o opiekę Bożą dla rodziców i całej rodziny.

11:00 W int. rodzin: Danieli i Bartosza Jemioł, Agnieszki i Krzysztofa Walkiewicz, Alicji i Mateusza Jemioł o Boże błog. oraz o łaskę wiary, nadziei i miłości.

11:00 /Borki/ Suma odpustowa – w intencji żyjących i ++ Parafian z Borek oraz Gości. 

15:00 Nabożeństwo majowe.

16:00 Za + męża i ojca Norberta Niedworok w r. śm., córkę Aurelię, rodziców obu stron, ++ z pokr. oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

Pokochać kogoś, kochać kogoś, kochać niezmiennie. Te słowa chyba najłatwiej odnieść do Pana Boga. Choć jeśli mówimy o rzeczywistej miłości, to w taki sam sposób odnoszą się one do miłości między ludźmi. Matka, która naprawdę kocha swoje dziecko, zapewnia je: pamiętaj, cokolwiek się stanie, nawet jeśli mnie znienawidzisz, nie przestanę cię kochać. Najprawdopodobniej tę samą siłę posiada miłość między osobami zakochanymi, które wiążą się ze sobą na całe życie. „Nigdy nie przestanę jej kochać” – mówi mąż o swojej żonie, która odeszła. Dzieci w domach dziecka, żyjące nawet w najlepszych warunkach, nie przestają tęsknić za jednym: za miłością mamy i taty. Tej miłości nie sposób zastąpić jakąkolwiek inną. Miłość to największa, najpiękniejsza tajemnica. Zostaliśmy stworzeni z miłości. Miłości nie sposób czymkolwiek zastąpić. Największym zagrożeniem dla ludzkości nie jest mit ocieplającego się klimatu, ani …zbyt cienkie parówki. Wiemy, że największym naszym zagrożeniem jest brak miłości; ten brak wyniszcza człowieka najbardziej. Żadne programy międzynarodowe ani międzyresortowe nie są w stanie temu zaradzić. Bo i po co, kiedy wszyscy w zasięgu ręki, serca, mamy Miłość, która nigdy nie ustaje, nigdy się nie wyczerpuje. To miłość Pana Boga wyrażona w miłości Pana Jezusa ku nam. To miłość rozlana w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany, miłość nigdy niewyczerpana. [prob.] 

Boże Wszechmogący błogosław mojej pracy. Daj odwagę i męstwo, gdy spieszę z pomocą, udziel roztropności w podejmowaniu decyzji, odpowiedzialności, gdy walczę z żywiołem, zachowaj od nieszczęścia i wypadku. Obdarzaj mnie siłą i zdrowiem, abym żył na chwałę Twoją i ku pożytkowi ludzi. Proszę Cię o to przez wstawiennictwo św. Floriana, mojego Patrona. Amen.