Modlimy się za naszą wspólnotę parafialną.

1. Dzisiaj przeżywamy III Niedzielę Zwykłą. Zapraszamy na nieszpory o 15.00. 

2. Od poniedziałku rozpoczynają się ferie dla dzieci i młodzieży. Życzymy im dobrego wypoczynku. Nie zapomnijmy o niedzielnej Mszy św. i codziennej modlitwie. Msze św. poranne sprawowane będą o 8.00.

3. W tym tygodniu przypada I piątek i sobota miesiąca. Okazja do spowiedzi przed każdą Mszą św. Odwiedziny chorych będą w piątek, 15 lutego.

4. W czwartek po Mszy wieczornej spotkanie Parafialnego Zespołu Caritas.

5. W sobotę obchodzić będziemy Święto Ofiarowania Pańskiego, czyli Matki Bożej Gromnicznej. Msze św. będą o 8.00 i 9.30 oraz o 18.00 /niedzielna/. Jest to także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Podczas Mszy porannych poświęcenie gromnic, których światła mają nas strzec od nieszczęścia. Chciejmy bardziej docenić te proste znaki w naszych domach (krzyż, kropielniczka z wodą świeconą, grmomnica, której światło ma nas osłanić od złego)

O 7.30 w sobotę zaśpiewamy Godzinki. Kolekta będzie na klasztory klauzurowe. Po Mszach porannych i wieczornej oraz po nieszporach w niedzielę błogosławieństwo gardła ku czci św. Błażeja.

6. Kolekta w przyszłą niedzielę będzie na WSD i Kurię w Opolu.

7. Dziękujemy za serdeczne przyjęcie w Waszych domach podczas kolędy. Niech błogosławieństwo kolędowe wyda obfite owoce w życiu naszych rodzin. Bóg zapłać za składane ofiary kolędowe.

8. Dziękujemy za dzisiejsza kolektę i za posprzątanie kościoła. Wyjątkowo w piątek o 18.00 do sprzątania prosimy parafian z Czarnowąsów z ul. Kopernika.

9. Sakrament chrztu przyjął Florian Pasoń. Niech Bóg błogosławi jego rodzicom i chrzestnym.

10 Polecamy ?Gościa Niedzielnego?, w którym znajduje się płyta DVD z filmem pt. ?Bóg nie umarł 2?. Jest także ?Mały Gość Niedzielny? dla dzieci.

Wieczorny Różaniec: pon. ? MB Nieustającej Pomocy /M. Czirnia/; wt. ? św. Jadwigi /E. Fila/; śr. ? bł. M. Merkert /M. Baron/; czw. ? MB Matki Kościoła /B. Frasek/; pt. ? Zwiastowania NMP /M. Niekrawiec/.

11. Dzisiaj o 17.00 w kościele seminaryjnym w Opolu, ul. Drzymały 1a, odbędzie się Koncert Kolęd w wykonaniu chóru chłopięcego Pueri Cantores Opolienses i Chóru Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu. Ten koncert  polecamy szczególnie uwadze rodziców, którzy rozważają udział swoich synów w chórze chłopięcym. 

12. Do wieczności odeszły: śp. Anna Kornek, l. 82 i Edeltrauda Nowainski, l. 87. R.I.P.

Poniedziałek 28.01.2019 – św. Tomasza z Akwinu

8.00 Za ++ Pawła i Paulinę Długosz, rodziców z obu stron, córkę Wiktorię, synów Pawła i Jerzego, zięcia Arnolda i za dusze czyśćcowe.

17.00 Za ++ rodziców Cebulla i Buchta, Jana Niedworok, ciocię Cecylię i bratową Marthę.

Wtorek 29.01.2019  

8.00 Za wstaw. św. Rodziny z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Heleny i Józefa Pawleta z ok. 45 r. małż. i dla córki Małgorzaty i Volkera w 20 r. małż., o opiekę Bożą w rodz. oraz o dar życia wiecznego dla córki Ewy.

17.00 Za + Marię Niedworok, męża Józefa, synów Joachima i Gintra, rodziców Marię i Stanisława, dziadków z obu stron i za dusze w czyśćcu cierpiące.

Środa 30.01.2019 

8.00 Za + żonę i matkę Stefanię Sznotala w 6 r. śm., ++ z pokr. obu stron, za dusze czyśćcowe oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

17.00 Za + męża Gerharda Mroheń w 6 r. śm., syna Rolanda, rodziców z obu stron, siostrę Annę, szwagra Faustyna oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

Czwartek 31.01.2019 – św. Jana Bosko

8.00 Za + męża Leonarda, teściów Józefa i Gertrudę Lekner, rodziców Ryszarda i Emmę Nalewaja, szwagra Reinholda, szwagierkę Marię, ++ z rodzin i za dusze czyśćcowe.

17.00 Za + żonę i matkę Jadwigę Polednia w 2 r. śm.

Piątek 01.02.2019  

8.00 Za żyjących i ++ Parafian i czcicieli NSPJ oraz za ++ kapłanów, którzy pracowali w naszej parafii.

17.00 Za + syna Roberta Mainka z ok. ur., ++ z rodz. i całego pokr. oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

Sobota 02.02.2019 – Ofiarowanie Pańskie

8.00 Za ++ rodziców Zowada i Balcer, siostrę, brata, szwagra, szwagierkę, chrześniaka Ewalda, ++ z pokr. Balcer, Zowada i Knosalla oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

9.30 Za wstaw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy z podz. za łaski, o zdrowie i dary Ducha Świętego dla córki Jessici Stellmach w dniu 18 r. ur. i o opiekę Bożą w rodzinie.

18.00 /niedz./ Za wstaw. Świętej Rodziny z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Reginy i Zygfryda Centner z ok. 39 r. małż. i o opiekę Bożą w rodzinie.

Niedziela 03.02.2019 – IV Niedziela Zwykła

7.00 Za ++ rodziców Karola i Paulinę Kornek, męża Pawła Bryś, siostry Albinę i Monikę, braci Johana, Norberta i Józefa, ++ z całego pokr. i za dusze czyśćcowe.

8.15 /niem./ Do Miłosierdzia Bożego za + męża Jana Czajor, rodziców Józefa i Marię , teściów Helenę i Henryka oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.

9.00 /św. Anna/ Za + Barbarę Okoń w r. śm., rodziców Weronikę i Wawrzyńca Okoń, siostry, braci, teściów Annę i Pawła Labisz, babcię Annę Kobienia i za dusze czyśćcowe.

9.30 Za ++ rodz. Marię i Jana Patrzek, braci Henryka i Jana, ++ z rodz. Patrzek i Danisz. 

11.00 Za + męża i ojca Józefa Poniży w 1 r. śm.

15.00 Nieszpory

16.00 Za + babcię Dorotę Moczko z ok. ur., ciocię Barbarę Symalla, ++ z rodz. Moczko i Biskup i za dusze czyśćcowe.

Jezus w synagodze w Nazarecie ogłasza rok łaski od Pana. Jego przyjście na świat rozpoczęło wielkie dzieło Boga w którym my mamy swój udział. Nie należy rozumieć tego roku w kategoriach ściśle chronologicznych. Ogłoszony w Nazarecie na początku publicznej działalności Jezusa, rok łaski wciąż trwa i będzie trwał aż do Jego powtórnego przyjścia. Czas, który mamy do dyspozycji, jest nam podarowany po to, abyśmy usłyszeli słowo Boga i przyjęli Jego łaskę ofiarowaną w Jezusie Chrystusie. Najwspanialszym darem, który Chrystus zostawił jako dowód swojej łaski jest Jego Ciało i Krew w Najświętszym Sakramencie. To właśnie ten sakrament najpełniej i najdoskonalej obrazuje obecność Jezusa w świecie, Jego działanie, wchodzenie w nasze życie. Jednocześnie Najświętszy Sakrament w Komunii Świętej jest znakiem wolności, którą Bóg nam dał ? to my decydujemy czy chcemy i możemy przyjąć Jezusa do swojego serca. Nikt nas nie może zmusić czy kazać nam przystąpić do stołu Eucharystycznego. To musi być nasza decyzja wypływająca z serca i z sumienia. I wielu, bardzo wielu z tego pięknego daru korzysta. 

Warto jednak pochylić się nad samym przystępowaniem do Komunii świętej, na tych zewnętrznych elementach, które są mniej ważne od wewnętrznego usposobienia, ale dosyć istotne. Musimy uświadomić sobie, kogo przyjmujemy. Nie jest to zwykły pokarm, ale Pokarm Aniołów, Jezus Chrystus ukryty dla zmysłów. I właśnie to powinno nas pobudzać do GODNEGO przystępowania do wspólnoty z Nim. Nie mówię tutaj o czystości sumienia, stanie łaski uświęcającej, bo to dla zdecydowanej większości jest naturalnym odruchem. Chodzi mi o sam moment przyjmowania. 

Ustawiając się w procesji do przyjęcia Komunii należy się odpowiednio przygotować, myśleć o tym, do Kogo się zbliżam. Nasze uczestnictwo w tej świętej procesji powinno być nabożne, pełne skupienia, bez zbędnego rozglądania się po innych. Procesja ma wyrażać naszą drogę do wieczności. Przyjmować możemy na stojąco lub klęcząc. Kiedy zbliżamy się do kapłana lub szafarza uczyńmy gest szacunku przez przyklęknięcie na jedno kolano lub (jeśli są problemy zdrowotne) przez ukłon. Przyjmowanie Komunii zawsze powinno odbywać się w sposób nabożny, godny i spokojny, z jednej strony bez ostentacyjnego demonstrowania własnej pobożności, z drugiej zaś bez obojętności i lekceważenia wobec realnej obecności Chrystusa pod postaciami chleba i wina.

W Polsce dopuszcza się jedynie przyjmowanie Pana Jezusa do ust. Jednak dekret byłego arcybiskupa opolskiego Alfonsa Nossola dopuszcza przyjmowanie na rękę. Jednak ten sposób jest problematyczny. Niejednokrotnie wielu przyjmujących na rękę nie jest na to przygotowanych. Komunię przyjmujemy na lewą rękę podtrzymywaną przez prawą. Obie ręce muszą być ułożone poziomo. Czekamy, aż kapłan lub szafarz położy Najświętszy Sakrament na ręce, dopiero później, STOJĄC PRZED KAPŁANEM prawą ręką należy włożyć do ust. Warto też zwrócić uwagę na czystość rąk. Nie wolno odchodzić z Hostią na dłoni.

Komunii mogą udzielać kapłani jako zwyczajni szafarze i nadzwyczajni szafarze Eucharystii. Niektórzy jednak uważają, że szafarz jest niegodny rozdawania Ciała Pańskiego. Kościół dopuścił posługę szafarza nadzwyczajnego za sprawą działania Ducha Świętego, który rządzi Kościołem. Jeśli ktoś podważa taką możliwość pokazuje, że wątpi w realne działanie Trzeciej Osoby Boskiej. Oby przyjmowanie Ciała Pańskiego nie było dla nas jedynie przyzwyczajeniem, ale prawdziwie stawało się naszym wspomożeniem w drodze do wieczności.

[wikary]

DPan Bóg jest zawsze Bogiem teraźniejszym, bo po prostu Jest: Jestem, który jestem. Nie ma takiej chwili, w której Go nie ma, że owszem, jeszcze dziesięć minut temu był, albo że był w Średniowieczu, ale teraz, tu, w tych naszych czasach już Go nie ma, lub jest Go mniej niż kiedyś. Pseudofilozoficzne bzdury. Bóg Ojciec jest Bogiem teraźniejszym, tak jak Jego Syn jest zawsze teraźniejszy, teraz jest i będzie zawsze, w każdym teraz człowieka i ludzkości. Dlatego słowa, które Pan Jezus wypowiedział w dzisiejszej Ewangelii, że dziś spełniły się te słowa Pisma, nie dotyczą wyłącznie tamtego dnia, ale także, a może nawet jeszcze bardziej, dnia dzisiejszego. Tego naszego teraz, tu i teraz! W tym sensie Ewangelia zawsze jest dzisiejsza, to znaczy że mówi nam o Bogu, o Jezusie żywym, żyjącym dla nas, dzisiaj. O Panu Jezusie mówiącym do nas. Słowa Pana Jezusa nigdy nie są słowami tylko w jakimś eterze albo w książce teologicznej, one zawsze są w Jego Sercu, wypływają z Jego wnętrza, którym jest Kościół. W ten sposób dokonuje się nasze zbawienie dzisiaj, tu i teraz, dzięki Jego łasce, którą jest miłość Pana Jezusa, raz objawiona i wciąż objawiająca się, w różnej postaci. Gdy się modlę, rozmawiam z Bogiem w tej chwili, gdy o Nim myślę, nie adoruję jakiejś koncepcji Boga, ale czczę Pana Jezusa żyjącego, żywego, który mnie słucha. Gdy jestem właśnie na Eucharystii słucham Go, karmię się Nim, dzisiaj, teraz. [prob.]

O Jezu Najsłodszy! Udziel mi swej łaski, aby Twa łaska ze mną była, ze mną pracowała i ze mną dotrwała aż do końca.

Daj, abym zawsze chciał i pragnął tego, co Tobie jest bardziej miłe, i co Ci się więcej podoba.

Niech Twoja wola będzie moją, a moja wola niech idzie zawsze za Twoją, i z nią się zgadza.

Niech moje chcenie i niechcenie będzie z Twoim jedno. Obym nie mógł chcieć lub nie chcieć czego innego, tylko tego, co Ty chcesz, lub czego nie chcesz.

Daj, abym ponad wszystkie pragnienia, umiał stawiać pragnienie odpoczywania w Tobie, ukojenia u boku Twojego.

Tyś prawdziwym pokojem serca, Tyś jedynym odpocznieniem. W tym to pokoju, to jest w Tobie, jedynej, najwyższej i wiecznej dobroci, zasnę i spocznę. Amen.

MMaryjo, Służebnico Pańska, potrzebujemy dzisiaj Twojego świadectwa w odkrywania woli Bożej w naszym życiu. Ty zawsze dawałaś Bogu pierwsze miejsce w swoim życiu. Pomóż każdemu z nas rozeznawać plany Boga we wszystkim, co czynimy, tak jak Ty rozważałaś Jego Słowa w swoim sercu. Daj każdemu z nas przekonanie, że nie ma rzeczy ważniejszej niż pełnienie woli Ojca w niebie. Obyśmy każdą chwilą naszego życia kochali Go i wielbili. Pomóż nam naśladować Twój przykład w głoszeniu: Oto ja służebnica Pańska, chcę tego, czego chce Bóg, tak jak On chce, kiedy chce, i ponieważ tego chce. Amen.

Ludzie często zarzucają Panu Bogu, Kościołowi, że  nadmiernie miesza się w ludzkie sprawy. Dzisiaj poniekąd sam Pan Jezus przyznaje rację tym krytykom, mówiąc: Czyż to moja? sprawa, mieszać się w tak mało istotne sprawy jak brak wina na weselu? Tak sobie myślę, że w tym momencie Pan Jezus był jeszcze w szkole swej Matki, która sama najlepiej znała życie, Ona wiedziała kim jest Bóg i czego naprawdę oczekuje od Niego bezradny człowiek. Dlatego to właśnie Ona zwraca uwagę swego Syna na ten pozornie błahy problem. Matka Najświętsza uczy swego Syna, uczy Syna Bożego znajomości ludzkich spraw, i pokazuje Mu, gdzie my ludzie potrzebujemy Jego ingerencji, Jego pomocy. A potrzebujemy Jego mocy wszędzie, w sprawach błahych, które wiele znaczą, i w sprawach wielkich, byśmy umieli rozpoznawać ich rzeczywiste znaczenie w oczach Bożych. Ileż to razy źle oceniamy coś co nas przytłacza, przygniata swą wielkością, albo lekceważymy sprawy z pozoru drobne, błahe, które jak cegiełki budują trwały dom naszego życia, a zlekceważone wiodą do jego ruiny. Matka Najświętsza jest tą cudowną, mądrą nauczycielką swego Syna (i oczywiście pierwszą Jego uczennicą), która najlepiej rozpoznaje wagę spraw życiowych i pokazuje Bogu, gdzie człowiek Go potrzebuje, wszędzie. Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie? – oto nasze zadanie życiowe: wsłuchiwać się w słowo Pana Jezusa, i w Jej słowo. [prob.]

Liberalna nowomowa chyba jeszcze nie wymyśliła bezpiecznych zamienników dla szacownych nazw: babcia i dziadek. Są środowiska, w których już funkcjonują zamienniki dla słów: ojciec, matka, jako ?rodzic I? i ?rodzic II?. Bo też kim albo czym zastąpić te niezastąpione instytucje, jakimi są dziadek i babcia Wprawdzie ich wrodzone role też uległy swoistej kulturowej ewolucji, jednak najlepiej zapytać samych dzieci (wnuków), czy można czymkolwiek zamienić kochającą babcię i drogiego dziadka. 

Istnieją różne style pełnienia roli babci i dziadka w rodzinie. Pierwszy polega na spełnianiu roli dziadków z pozycji rodzicielskiej, czasami z konieczności, czasami z wyboru, co wiąże się z przejmowaniem wszystkich obowiązków i całej odpowiedzialności za rodzinę. Dzisiaj często rodzice są zapracowani, przebywają dużo poza domem (czasami za granicą). Nie jest to sytuacja do końca normalna, bowiem nawet najbardziej kochający dziadkowie nie są w stanie zastąpić matki i ojca. Z tego wynika wiele problemów wychowawczych. Łagodniejszy jest model, w którym dziadkowie wspomagają rodziców w wielu zakresach, ale ich nie zastępują. Zdarza się również, że dziadkowie stanowią swoiste obciążenie, np. z powodu zaawansowanego wieku, czy złego stanu zdrowia (trzeba się nimi zaopiekować). Spotykamy też takich dziadków, którzy żyją swoim życiem, osobno, a kontakty z rodzinami swoich dzieci są ?od święta?. Oni wpadają do siebie ?od czasu do czasu?. Obecnie jest coraz więcej dziadków ?wakacyjnych?, zamieszkujących z dala od dzieci i wnuków. Więzi między nimi bywają raczej wymuszone niż wynikające z głębokich relacji uczuciowych. Na naszym terenie dotyczy to wielu rodzin, które żyją daleko od siebie, dziadkowie tu, dzieci i wnukowie daleko, za granicą. Owszem, wakacyjne odwiedziny, czy świąteczne, telefony, ale więzi tego typu nie zawsze są trwałe i pogłębione. Owszem, dzisiaj jest coraz więcej dzieci, które nigdy nie doświadczyły tego, kim jest babcia i dziadek, ale to jest dla nich wielka strata. 

Cywilizacyjne przeobrażenia dotykają również relacji rodzinnych, pokoleniowych. Nie zawsze z dobrym skutkiem. Dzięki Bogu istnieją jeszcze dzieci, które poznały specyficzną czułość babci i dziadka, które zaraz obok miłości tatusia i mamy, potrafią rozpoznać i tęsknić za czułością dziadków. Bo przecież z tej czułości i miłości ?wzięli się? ich rodzice, a potem oni, wnusie swoich cudownych dziadków. Szczęśliwe te dzieci, które w swoich rozmowach nieustannie wspominają swoich rodziców, szczęśliwi wnukowie, w rozmowach których nieustanie pojawia się imię babci i dziadka. Cóż za szczęście, bo to jest swoiste ?życie wieczne?, które objawia się już w tym życiu, doczesnym, nawet jeśli tamci już odeszli? Dbajmy o relacje rodzinne. Najlepiej wyposażone szkoły, w których będzie i pedagog, i psycholog, i policjant? nie zapewnią tego komfortu wychowawczego dla dzieci, jakim jest szeroko pojęta rodzina: rodzice i dziadkowie, mocno się wspierający, tęskniący za sobą, odwiedzający się nawzajem, nawet czasami kłócący się ze sobą, o miłość, która może być tylko większa, która nie ustaje?, a może być tylko mądrzejsza, dla dobra wszystkich, także wspierający się codzienną modlitwą !!! Dzisiaj chcemy złożyć najpiękniejsze życzenia naszym babciom i dziadkom, także tym, których już nie ma wśród nas. Słuchajcie! Bardzo Was kochamy, tak wiele Wam zawdzięczamy, bardzo Was potrzebujemy, nawet jeśli dzielą nas granice? wieczności. [proboszcz p.]   

Modlimy się za kościół w naszej ojczyźnie, o dar mądrości i zgody dla biskupów i rządzących.