Za to, że wiemy, dokąd Wisła płynie,
i gdzie się mieści Tatr najwyższy grzbiet,
i jakie nosił król Sobieski imię,
że ?rzekę? trzeba pisać przez ?er zet?…
Za to, że wiemy, co Kopernik zdziałał
i ile to jest siedem razy trzy…
Gdzie Rzym, gdzie Krym,
gdzie Niedźwiedzica Mała.
Że rok ma trzysta sześćdziesiąt pięć dni…
Że tak dokładnie pamiętamy przecież
o tym, że woda przy stu stopniach wrze,
że na Wieży Mariackiej strażak w trąbkę dmie…
? za to składamy Wam dziś wiele życzeń,
a z nami jesienny, najpiękniejszy kwiat.