Poniedziałek – Róże różańcowe, małżonkowie, osoby samotne,
Wtorek /św. Anna/ – Czciciele św. Anny, Wróblin, Modlący się o potomstwo,
Środa – Dzieci i gimnazjaliści, Wspólnota Szkaplerzna,
Czwartek – Tercjarze św. Franciszka, Szafarze, Caritas, Bractwo św. Rity,
Piątek – Młodzież, Marianki, Lektorzy, Ministranci,
Sobota – Uczestnicy wieczornej Eucharystii,
Niedziela – Zaproszeni są członkowie całej parafialnej,
Codziennie: Różaniec w Borkach o 18.00, Różaniec w Krzanowicach o 18.00.
Trwa burzliwa, momentami nawet gorsząca dyskusja wokół uchodźców. Czy otwierać dla nich bramy państw europejskich, ile tysięcy przyjąć, według jakiego klucza? Wielu zastanawia się, czy będą z nami, czy może będą przeciwko nam. Pan Jezus daje dzisiaj prostą zasadę: Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Jeśli więc ci umęczeni ludzie: mężczyźni, matki z dziećmi, idą w naszą stronę, to chyba nie mają zamiaru nas zniszczyć. Oczekują od nas pomocy, bo stracili wielu swoich bliskich, swój dobytek, nie mają do czego wracać. Owszem, mamy prawo zastanawiać się, czy są wśród nich dywersanci albo konkretnie jacyś terroryści. Ale przecież to nasze dmuchanie na zimne nie może spowodować, że zamkniemy się na wszystkich. W tym kontekście ciśnie się do głowy inne pytanie, czy my sami, we własnym domu, wierzący w tego samego Pana Jezusa, jesteśmy zawsze jednomyślni ze sobą albo jesteśmy przeciwko sobie. Już bardzo pobieżna obserwacja toczących się dyskusji politycznych, publicznych, obnaża smutną prawdę o tym, jak bardzo ludzie poróżnieni są między sobą, jak bardzo są przeciwko sobie, jeden przeciwko drugiemu; rodacy, chrześcijanie, nieraz w ramach jednej rodziny. Św. Piotr pisze, że na tej ziemi wszyscy jesteśmy przybyszami, cudzoziemcami, obcymi. I ta prawda powinna nam ułatwiać zgodne życie między sobą, w imię Pana Jezusa.
[prob.]
Poniedziałek 28.09. – Św. Wacława
7.00 Za wstaw. Matki Bożej z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. w rodzinie Aleksandry i Jerzego Oleszko.
18.00 Za wstaw. Matki Bożej z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. w rodzinie Jagody i Piotra Pudło z okazji rocznicy małżeństwa.
Wtorek 29.09. – Św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała – Święto.
7.00 Za + ojca Michała Fautsch z ok. ur., matkę Rozalię, teściów, dziadków, ++ krewnych oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.
18.00 /św. Anna/ I. W int. Rodzin naszej parafii. II. Za wstaw. Matki Bożej z podz. za łaskę powołania, z prośbą o Boże błog. dla ks. wikarego Michała z okazji imienin.
Środa 30.09. – Św. Hieronima
7.00 Za ++ Gertrudę i Rudi Szafarczyk w 1 r. śm.
17.00 /szkolna/ Za + Kazimierza Pierzchała w 10 r. śm. o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.
Czwartek 01.10. – Św. Teresy od Dzieciątka Jezus
7.00 Do Miłosierdzia Bożego za + matkę Klarę Kałuża w r. śm., ojca Jana, brata Alfreda i ++ z całego pokr.
18.00 Za + męża i ojca Joachima Kokott w r. śm.
Piątek 02.10. – Św. Aniołów Stróżów
7.00 Za żyjących i ++ parafian i czcicieli NSPJ oraz za ++ kapłanów, którzy pracowali w naszej parafii.
18.00 /młodz./ Za ++ rodziców Monikę i Stefana Kochanek, brata Norberta i ++ z pokr.
Sobota 03.10.
7.00 Za wstaw. Matki Bożej Różańcowej z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Doroty Starosta w dniu 75 r. ur., o opiekę Bożą dla całej rodziny oraz o szczęśliwą wieczność dla + męża Jerzego.
12.00 /św. Anna/ Za wstaw. Matki Bożej i św. Anny z podz za łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Edeltraudy i Józefa Hyla z ok. 50 rocznicy małżeństwa i opiekę Bożą w rodzinie.
13.30 /św. Anna/ Za wstaw. Matki Bożej i św. Anny z podz. za łaski, o zdrowie i Boże błog. dla Jadwigi Czechowskiej w dniu 60 r. urodzin oraz o opiekę Bożą dla całej rodziny.
18.00 /niedz/ Za + żonę i matkę Ingeborgę Müller w 1 r. śm.
Niedziela XXVII Zwykła 04.10.
7.00 Za ++ rodziców Franciszkę i Józefa Goj z ok. urodzin.
8.15 /niem./ Za ++ rodziców Franciszkę i Józefa Sowada, Marię i Piotra Laksy, syna Piotra, dziadków, ++ z rodzeństwa i pokrew. obu stron
9.00 /św. Anna/ Za + męża Rudolfa Grund, rodziców, teściów, ++ z rodzeństwa i pokr. z obu stron i za dusze w czyśćcu cierpiące.
9.30 Żniwiok ? z podziękowaniem Panu Bogu za tegoroczne plony w intencji Rolników i wszystkich Parafian.
11.00 Za + Monikę Tkocz w r. śm., ++ Klarę i Joachima Wieczorek, Barbarę, Jerzego i Herberta, dziadków oraz o zdrowie i Boże błog. w rodzinie.
15.00 Nabożeństwo różańcowe.
16.00 Ku czci Św. Franciszka w intencji żyjących i ++ Tercjarzy.
Modlimy się o dary Ducha Świętego i wszelkie potrzebne łaski dla kapłanów.
We wtorek święto Św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała. W tym dniu zapraszamy na Czuwanie Rodzin do kościoła św. Anny. Rozpoczniemy Mszą św. o 18.00, potem Adoracja Najświętszego Sakramentu. O 20.00 różaniec, który zakończymy Apelem Jasnogórskim. Tym razem modlić się będziemy w intencji kapłanów.
Październik od wczesnego dzieciństwa kojarzył mi się z tymi słowami świętego Bernarda. Różaniec jest modlitwą wielkiego zawierzenia. Pamiętam, kiedy dostałem swój pierwszy różaniec od dziadka. Czarny, drewniany. Pamiętam, kiedy siedziałem z dziadkiem na chórze i zasłaniałem uszy, kiedy nadchodziły słowa ?broń nas od ognia piekielnego?. Pamiętam wielką radość, kiedy udało mi się odmówić cały różaniec bez pomyłki w ilości paciorków. Różaniec jest modlitwą otwartego serca. Ilekroć myślę o różańcu, widzę swoje pierwsze paciorki, które kupiłem sobie w Gidlach. Często patrzymy na różaniec, jako modlitwę nudną, monotonną, na modlitwę długą i przeznaczoną dla osób starszych, które w zasadzie nie mają już nic innego do roboty, tylko modlić się różańcem. A rzeczywistość jest zgoła inna. Różaniec to lina, po której wspinamy się do nieba. Różaniec jest dla każdego. Kiedy Jezus umiera na krzyżu przekazuje Swoją Matkę wszystkim ludziom. A zatem różaniec jest dla wszystkich. Dla chorych, cierpiących, ale też dla zdrowych, silnych, a zwłaszcza dla tych, którzy nie mają czasu. Jeśli będzie nam brakowało czasu na modlitwę, braknie nam czasu też na wszystko inne. Mój wspomniany już dziadek często powtarza: jeśli Bóg będzie na pierwszym miejscu, wszystko inne będzie na swoim miejscu. I chyba rzeczywiście jest to prawda. Zawsze, ilekroć staramy się robić coś na własną rękę, efekty mogą być co najwyżej zadowalające. Natomiast, kiedy zaczynamy od Boga, to skutki dobrych działań są rewelacyjne. W naszym życiu przesuwają się chwile, radości, smutki. Tak jak paciorki różańca. Mówi o tym stara oazowa piosenka. A Maryja zanosi to wszystko do Boga. Zanosi to obleczone w różaniec.
Zaczynamy październik. Znajdźmy nasz różaniec, może zakurzony, może zerwany, i przyjdźmy na wspólne nabożeństwo. Choć raz.
Ks. Michał
Na naszym szkolnym podwórku gołym okiem (i uchem!) widać i słychać, że przybyło nam dzieci. Rok szkolny ruszył na dobre. Szeroko otwarte umysły, oczy i serca nauczycieli, czuwają nad tym dynamicznym żywiołem, który przemieszcza się między domem a szkołą, między klasami, między lekcjami i przerwami, obiadami i zajęciami. A za tym stare i wciąż nowe dyrektywy MEN-u, szkolne ambicje, oczekiwania rodziców, postulaty uczniów. A wszystko to stanowi ogromny potencjał żywych ludzi: zatroskanej dyrekcji i świetnej kadry wychowawczej, osób mądrych i zaangażowanych, całkowicie poświęconych tej wielkiej sprawie, którą jest wychowanie dzieci. Nikt przecież nie powie, że chodzi tu tylko i wyłącznie o wymiar intelektualny, by dzieci coraz więcej wiedziały, by więcej umiały, czy rozumiały. Szkoła ma otwarte oczy na całego człowieka. Nieraz, nim nauczyciel zacznie zajęcia, musi zapytać dziecko, co się stało w domu, czasami musi na nowo przeliterować imię dziecka, by wiedziało, kim jest, i jak się nazywa. Wychowanie. Pan Jezus powiedział: Jeśli się nie staniecie, jak dzieci… Więc jak to jest? Zawsze myślimy, że dzieci mają w nas widzieć czytelne życiowe wzorce, a tu jakby na odwrót. Chrystus mówi do swoich uczniów/nauczycieli, by szukali swoich wzorców w dzieciach, które wychowują. Trudne, prawie magiczne zadanie, którego pewnie MEN w swoich wciąż poprawianych dyrektywach nie przewidziało. Jesteśmy nauczycielami, gdy jednocześnie staramy się być uczniami. Nigdy nie bylibyśmy nauczycielami, gdybyśmy nie mieli przed sobą uczniów. Ojciec jest ojcem, bo ma syna; nikt nie jest synem, gdy nie ma ojca. To niesamowite, gdy panie nauczycielki całą swoją kobiecą istotą dają dzieciom coś, co dalece wykracza poza ramy ich nauczycielskiego zawodu; dają im macierzyństwo, dzięki któremu niejedno dziecko odkrywa swoje dzieciństwo, często jakoś zablokowane w murach rodzinnego domu. I w ten sposób rośnie, jako ludzka osoba, pod każdym względem: uczuciowym, umysłowym, moralnym, i duchowym, po prostu ludzkim. Dzisiaj dzieci więcej czasu spędzają poza domem, rodziną: w szkole, na dodatkowych zajęciach, w świetlicach. Czas pracy rodziców, wielość zadań i obowiązków, sprawia, że ciężar wychowania przesuwa się na barki nauczycieli. Nierzadko rodzice od nauczycieli egzekwują te zadania, które w normalnych warunkach spoczywają na nich, rodzicach.
Rodzina, szkoła, nauczyciele, dzieci, wychowanie, to wielkie dzieło Ducha Świętego. Duch Święty jest Nauczycielem wszystkich nauczycieli, jest Rodzicielem Boga i mądrości w sercach rodziców i ich dzieci. Niech Duch Święty prowadzi całe dzieło wychowania w naszej szkole i nam błogosławi.
[prob.]
Codziennie, w drodze do pracy, w pracy, w domu, w sklepie, rozmawiamy o różnych sprawach. Ich tematem są sprawy rodzinne, wychowanie dzieci, szkoła, Kościół, sąsiedzi, bieżąca polityka, wciąż rosnące rachunki: za prąd, wodę, zaciągnięte kredyty, za korepetycje dzieci… Te rozmowy dość często kończą się ostrą wymianą zdań albo małymi lub większymi sprzeczkami. Ewangelia z dzisiejszej niedzieli mówi, że uczniowie Pana Jezusa też w drodze się posprzeczali. Chyba nie o kredyty, ani o ceny za prąd. Potem okazało się, ze pokłócili się o to, kto z nich jest największy, najważniejszy. To takie ludzkie, każdy chciałby mieć rację. Zawsze każdy chce postawić na swoim. I co? Jajco! Wszystko jest po staremu. Pan Jezus mówi na to wszystko: Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje. Dzieci są naszym największym zadaniem. Nasza troska o dzieci odziera nas z wszystkich masek, pomadek, kolczyków w uszach i w innych miejscach, nam tylko wiadomych. Przeglądamy się w naszych dzieciach a one przeglądają się w nas. I tu zaczyna się surowa, albo może lepiej normalna rzeczywistość. Czasami wolna o wpływów tego świata, nieraz mocno zainfekowana, że wszyscy są od tego chorzy. Rodzina jest lekarstwem na całe zło, szczególnie wtedy, gdy na Bogu się opiera. Albo nosi w sobie wszystkie choroby tego świata.
[prob.]
Modlimy się za rodziny dzieci pierwszokomunijnych.
W piątek o 18.00 Msza dla młodzieży gimnazjalnej i starszej. Od piątku do niedzieli na Górze św. Anny Pielgrzymka Marianek.